نسخ در روايات تفسيري ابو حمزه ثمالي ، بررسي و نقد

Naskh (Abrogation) in the Interpretational Narrations of Abu Hamza al-Thumali: A Review and Critique

در يك ­روايت تفسيري ابوحمزه ثمالي، نسخ آيه صلح، ­با آيه سي و پنج سوره محمد(ص) آمده كه نسخ ­در اينجا،به معني تخصيص(تخصيص حكم عامِ صلح با ردصلحِ نامعقول) است. در روايت ديگر، نسخ آيه سيزدهم سوره زمر، با آيه دوم از سوره فتح بيان شده است كه هر آيه برموضوع خاصي دلالت مي كند- آيه اول، تأكيد بر عبادت خالصانه پيامبر (ص) دارد وآيه دوم سوره فتح، ذنب متوهم در ديد مشركان وغفرانِ متوجه همين ذنب خيالي را اراده كرده كه از دايره نسخ (­خواه نسخ به معني هر گونه تغيير در نزد سلف،يا در اصطلاح متأخرين) ­خارج و روايت غير قابل پذيرش است.

In regard to the abrogation of the peace verse by the 35th verse of Surah Muhammad (p.b.u.h.), an interpretational narration from Abu al-Hamza Thumali says that abrogation here denotes takhsis (specification of the general peace judgement by denying unreasonable peace). Abrogation of the 13th verse of Surah al-Zumar by the 2nd verse of Surah 48 has been pointed out in another narration. It is said that these two verses refer to two different subjects: the first one is focused on the Prophet’s (p.b.u.h.) sincere worship and the second one denotes the delusive sin from the standpoint of pagans and the remission of this imaginary sin, which is beyond the concept of abrogation (whether abrogation denotes any kind of alteration by the predecessors or what the successors mean by abrogation) and is unacceptable.