بررسي اثر چند نوع عصاره‌ بارهنگ سر نيزه‌اي (Plantago lanceolata L.) بر تريكوموناس ‌واژيناليس در محيط آزمايشگاهي

In-Vitro Efficacy of Plantago lanceolata L. Extracts on Trichomonas Vaginalis

زمينه و هدف: تريكومونيازيس از عفونت‌هاي جنسي شايع‌ و غيرويروسي در جهان است. هدف از اين تحقيق، بررسي ميزان تأثير عصاره‌هاي بارهنگ سرنيزه‌اي بر تريكوموناس واژيناليس بود. مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعه آزمايشگاهي پس از طي فرآيند جمع‌‌آوري، خشك كردن و تهيه عصاره‌هاي هگزاني، اتيل‌استاتي، متانولي و هيدروالكلي بارهنگ سرنيزه‌اي، غلظت‌هايي از عصاره‌ها تهيه و برروي پنج ايزوله تريكوموناس واژيناليس در برابر مترونيدازول آزمايش گرديد. آزمون‌هاي حداقل غلظت مهار‌كنندگي و كشندگي براي هر غلظت و هر ايزوله انگل به صورت دوتايي و دو‌مرتبه انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه عصاره‌هاي بارهنگ سرنيزه‌اي داراي اثر ضدتريكومونيايي بوده، به‌طوري‌كه بعد از 48 ساعت مجاورت انگل با عصاره‌ها، بيش ترين اثر مهار‌كنندگي به عصاره اتيل‌استاتي با حداقل غلظت 500 ميكروگرم بر ميلي ليتر و ميانگين 1525 ميكروگرم بر ميلي ليتر مربوط بود. هم چنين كم ترين فعاليت ضدتريكومونيايي به عصارهاي هيدروالكي و متانولي با حداقل غلظت و ميانگين 2000 ميكروگرم بر ميلي ليتر مربوط بود. نتايج آزمون حداقل غلظت كشندگي براي عصاره‌ها هم مشابه نتايج آزمون حداقل غلظت مهار‌كنندگي بود كه تاييد‌كننده اثر كشندگي عصاره‌هاي مورد آزمايش بر انگل است. نتايج آزمايش حساسيت دارويي مترونيدازول نيز حاكي از حساس بودن ايزوله‌هاي تريكوموناس واژيناليس به مترونيدازول بود و غلظت آن از طيف 1/3 تا 2/6 با ميانگين و انحراف معيار 5/1 ± 2/4 ميكروگرم بر ميلي ليتر تعيين گرديد. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه تركيبات موجود در عصاره بارهنگ سرنيزه‌اي داراي توان ضد‌تريكومونيايي قابل ملاحظه‌اي مي‌باشند كه نيازمند انجام مطالعات بيشتر و كامل‌تر بر روي اجزاي تشكيل دهنده اين تركيبات و مشخص نمودن خصوصيات ضد‌ميكروبي آن‌ها است.

Background: Trichomoniasis is one of the most common non viral sexually transmitted diseases worldwide. The aim of this study was to investigate the effect of Plantago lanceolata extracts on Trichomonas vaginalis. Materials and Methods: In this study, after collection and drying of P. lanceolata, n-hexanic, ethyl acetate, methanol and hydroalcoholic extracts, they were prepared by maceration. Five clinical T. vaginalis isoleates subjected to extract suscebtibility testing, in comparison of metronidazole. Minimum inhibitory concentration (MIC) and minimum lethal concentration (MLC) tests were carried out in duplicate and repeated two times for each T. vaginalis isolate. Results: The results showed that the extracts of P. lanceolata had potent antitrichomonal activity. The most antitrichomonal activity was related to ethyl acetate extract with the least MIC of 500 µg/ml and mean of 1525 µg/ml, after 48 hrs incubation. and also, the lowest antitrichomonal activity was related to hydroalcoholic and methanolic extract with the least and mean MIC of 2000 µg/ml. The results of MLC and MIC tests were identical and this finding confirmed the trichomonacidal activity of the extracts. The drug suscebtibility testing showed that the T. vaginalis isoleates were susceptibale to metronidazole ranging from 3.1 to 6.2 µg/ml with a mean and standard deviation of 4.2 ± 1.5 µg/ml. Conclusion: This study showed that the extracts of P. lanceolata hav e a considerable activity on T. vaginalis parasite. Hence, further studies are needed to clear more details of antimicrobial properties of P. lanceolata compounds.