سنجش ظرفيت هاي مشاركت اجتماعي در سياست هاي مداخله در محلات نا كارآمد شهري

Evaluating the Capacities of Social Participation in Interference Policy in Inefficient Region

مقدمه: فرسودگي در محلات شهري، شكل هاي كالبدي و غير كالبدي (عملكردي و اجتماعي) قابل رديابي است و به فراخور، رويكرد ها و راهكار هاي مختلفي را براي مداخله در محل و برخورد با مسئله طلب مي كند. جهت برنامه ريزي براي توسعه ظرفيت هاي محلي به ويژه ظرفيت مشاركت اجتماعي به عنوان عنصري تاثيرگذار و چند بعدي ـ كه علاوه بر تسهيل روند مداخله كالبدي، آثار بازگشتي و مهمي در بازسازي پيوند ها و ساختارها و روابط اجتماعي محلي نيز دارد ـ به شناخت و ارزيابي آن ها در محلات هدف نياز خواهد بود. روش: جهت ارزيابي و تحليل اين ظرفيت ها، در اين مقاله پس از بررسي مفاهيم مرتبط با ظرفيت سازي و سرمايه اجتماعي، با اتخاذ رويكرد اجتماع محور به عنوان الگوي عمل، به شناسايي و تدوين شاخص ها و زير شاخص ها پرداخته شده است تا با بهره گيري از اطلاعات به دست آمده از طريق پژوهش ميداني، شدت و ضعف، ميزان اثر گذاري و ارتباط ميان اين شاخص ها مورد تحليل قرار گيرد. يافته ها: بخش تحليل اطلاعات شامل دو مرحله است: 1ـ توصيف داده ها با استفاده از جداول توزيع فراواني و شاخص هاي مركزي و شاخص هاي پراكندگي و 2ـ تعيين تاثير متغيرهاي مستقل بر متغير وابسته از روش تحليل مسير و تحليل رگرسيون. نتايج: نتايج به دست آمده حاكي از آن است كه با وجود «حس تعلق به مكان» اندك در ميان ساكنان محدوده، اكثر پاسخ گويان (87/2 %) در سطح متوسط و بالاتر از آن تمايل به مشاركت در فعاليت هاي محله اي دارند. در مورد متغير وابسته مشاركت اجتماعي، متغيرهاي مستقل مدت اقامت در محل همبستگي اجتماعي و ارزش هاي اجتماعي بر متغير وابسته تاثير مستقيم مي گذارند

Introduction: Deterioration is detectable in various forms in urban system even physical and unphysical، which needs appropriate way to cope with. In order to plan improvement of these capacities especially capacity of social participation، as an effective element which not only simplifies the physical interference but also gives us important feedbacks of rebuilding the social contacts in neighborhoods، assessment of them seems to be necessary. Method: To assessment and evaluation this capacities in this paper، it has been reviewed the topics of Capacity building، Social capital and Regeneration. Then the indexes and sub-indexes have been chosen with the social-based approach as the paradigm of act; and then their relationships have been analyzed by using data which come from field research. The section of analysis comes up in two levels: 1- description of data by using frequency distribution table and central indexes and scattering indexes; 2- finding the effect of independent varieties on dependent varieties by path analysis method and regression method. Findings: The results have indicated that on average 87.2% of participants partake in the activities of the community. Conclusion: There is a direct correlation between the independent variables -length of residency in the neighborhood، communality، and the belief in the communal values- and the dependent variable community involvement.