مقايسه كارايي دو روش مداخله تمريني نوروفيدبك و حركتي بر عملكرد دست نوشته كودكان 9 تا 11 ساله داراي اختلال نوشتن

Comparison of the Effectiveness of Two Intervention Methods of Neurofeedback Training (NFT) and the Movement Program on the Handwriting Performance of 9-11 Years Old Children with Dysgraphia

زمينه و هدف: اختلالات يادگيري به خصوص اختلال در نوشتن از عوامل ناتواني تحصيلي دانش آموزان مي­باشد. هدف از تحقيق حاضر، مقايسه كارايي دو روش مداخله تمريني نوروفيدبك و حركتي بر عملكرد دست نوشته كودكان 9 تا 11 ساله داراي اختلال نوشتن بود. مواد و روش ­ها: اين يك تحقيق نيمه تجربي مقايسه اي با طرح پيش آزمون- پس آزمون بود. تعداد 30 نفر از دانش آموزان راست دست پسر 9 تا 11 ساله از مدارس ابتدايي و راهنمايي شهر كرج (ناحيه 4) براساس آزمون اختلال نوشتن فلاح چاي انتخاب شدند. شركت كنندگان به صورت تصادفي در سه گروه 10 نفره تمريني قرارگرفتند.گروه تمرينات منتخب حركتي به مدت 4 هفته، هفته اي 3 جلسه (در مجموع 12 جلسه) به انجام فعاليت هايي پرداختند كه بر هماهنگي بينايي-حركتي،كنترل حركات ظريف، يكپارچگي بينايي-حركتي و هماهنگي چشم و دست تاكيد داشت. گروه تمرينات نوروفيدبك، به مدت 4 هفته، هفته اي 3 جلسه و هر جلسه 20 دقيقه به انجام يك پروتكل تمريني (كاهش موج بتا و افزايش موج آلفا در نقطه 3 C ) پرداختند. گروه كنترل هيچ‌گونه مداخله تمريني نداشتند. يافته ­ها: تحليل داده­ها نشان داد كه بين دوگروه مداخله تمريني و گروه كنترل تفاوت­هاي معني داري وجود دارد. دوگروه تجربي در مقايسه با گروه كنترل از پيشرفت معني داري برخوردار بودند. هم­چنين، نتايج نشان داد كه برنامه تمرينات حركتي منتخب نسبت به تمرينات نوروفيدبك موثرتر مي باشد. نتيجه­ گيري: به طور كلي، برنامه تمرينات حركتي منتخب موثرتر از تمرينات نوروفيدبك و گروه كنترل بود. بنابراين، پيشنهاد مي شود كه از مداخله تمرينات حركتي منتخب براي بهبود عملكرد دست نوشته دانش آموزان با كيفيت دست نوشته ضعيف استفاده شود.

Background: Learning disorders, especially dysgraphia, are among the students' educational disabilities. The purpose of this study was to compare the effectiveness of two intervention methods of neurofeedback training and the movement program on the handwriting performance of 9-11 years old children with dysgraphia. Materials and Methods: This was a quasi-experimental comparative study with a pretest-posttest design. Thirty right-handed boy students aged 9 to 11 years old were selected from elementary and middle schools (district 4) in Karaj, based on the dysgraphia Fallahchai test. Participants were randomly divided into three groups each included 10 subjects. The movement program group did activities with emphasis on visual-motor coordination, fine motor control, visual-motor integrity, and eye-hand coordination 3 sessions per week, for 4 weeks (total of twelve sessions). The neurofeedback group did a training protocol (decreasing beta wave and increasing alpha wave at C3 zone) in 4 weeks, 3 sessions per week each session for 20 minutes. The control group did not any training intervention. Results: The data analysis showed that there were significant differences between two groups of intervention and the control group. The two experimental groups had a significant improvement compared to the control group. Also, the results showed that the selected movement program is more effective than neurofeedback training intervention. Conclusion: Overall, the selected movement program was more effective than the neurofeedback training and control group. Therefore, it is suggested that the movement program intervention should be used to improve the handwriting performance of students with poor handwritten quality.