اثربخشي درمان فراتشخيصي مبتني بر تنظيم هيجاني بر ابعاد تنظيم هيجاني و سازگاري فردي و اجتماعي در دانشجويان دختر

The Effectiveness of Transdiagnostic, Emotion- focused Treatment for Emotional Regulation and Individual-social Adjustment in Female Students

زمينه و هدف: دانشجويان با مشكلات هيجاني و استرس‌هاي روان­شناختي زيادي روبه رو هستند كه سازگاري فردي و اجتماعي و هم­چنين كيفيت زندگي آنان را تحت تاثير قرار مي دهد. بنابراين بررسي مدل­هاي درمان براي اين­گونه مشكلات از اهميت بالايي برخوردار است. يكي از اين مدل­ها، مدل درمان فراتشخيصي، مبتني بر مهارت ­هاي تنظيم هيجان براي دامنه گسترده¬اي از اختلال¬هاي هيجاني است كه قابليت كاربرد مناسبي دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان يكپارچه فراتشخيصي بر سازگاري­ هاي فردي و اجتماعي و تنظيم هيجان انجام شد. مواد و روش ­ها: تعداد 70 نفر از دانشجويان دختر، پس از ارزيابي باليني اوليه و احراز شرايط پژوهش، انتخاب و در دو گروه درمان فراتشخيصي(35 نفر) و كنترل(35 نفر) گماشته شدند. گروه آزمايشي، 12 جلسه درمان هفتگي فراتشخيصي را دريافت كرد. در اين پژوهش، ابزار گردآوري اطلاعات مقياس سازگاري اجتماعي و پرسش­نامه تنظيم هيجاني گراتز بود. داده­ هاي پژوهش به كمك روش­هاي آمار توصيفي و تحليل كواريانس چند متغيره(مانكوا)تجزيه و تحليل شدند. يافته­ ها: تحليل نتايج نشان داد كه درمان فراتشخيصي بر ابعاد تنظيم هيجان شامل عدم پذيرش پاسخ‌هاي هيجاني (69/120 =F ، 01/0 p <)، مشكلات كنترل تكانه (57/14 =F، 01/0 p<)،كمبود آگاهي هيجاني (82/104 =F ، 01/0 p <)، كمبود وضوح هيجاني (64/42 =F ، 01/0 p <)، مشكلات مشاركت (00/41 =F ، 01/0 p <) و محدوديت در دست­يابي به راه­ كارهاي تنظيم هيجاني (33/85 =F ، 01/0 p <)، اثر بخش است. هم­ چنين نتايج نشان داد كه درمان فراتشخيصي مبتني بر تنظيم هيجاني بر سازگاري ­هاي فردي (76/146 =F ، 01/0 p <) و اجتماعي (02/85 =F ، 01/0 p <) اثربخش بوده است. نتيجه­ گيري: با توجه به تاثير مداخله درمان فراتشخيصي مبتني بر تنظيم هيجان بر سازگاري­ هاي فردي و اجتماعي و ابعاد تنظيم هيجان دانشجويان، اين نتايج براي متخصصان باليني و مشاوران دست اندركار در مراكز مشاوره دانشگاهي تلويحات كاربردي دارد.

Background: Students face a lot of emotional problems and psychological stress that affect their individual and social adaptation as well as their quality of life. Therefore, examining treatment models for these problems is very important. One of these models, the Fractal Diagnostic Treatment Model, is based on emotional regulation skills for a wide range of emotional disorders that can be used properly. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of integrated diagnostic therapy on individual and social adaptations and emotional adjustment. Materials and Methods: A total of 70 female students were selected and assigned into two diagnostic groups (35 patients) and control (35 people). The experimental group received 12 sessions of diagnostic diagnosis weekly. Data were gathered in this study by Social Compliance Scale and Graz's Regulatory Emotion Questionnaire. Data were analyzed using descriptive statistics and multivariate covariance analysis (MANCOVA). Results: The results showed that transdiagnostic treatment focused on the dimensions of emotional regulation, including: refusal of emotional responses (F = 120.69, p < 0.01), impulse control problems (F = 14.57, p < 0.01), lack of emotional awareness (F =104.82, p< 0.01), lack of emotional resolution (F=42.64, p< 0.01), participation problems (F = 41.00, p<0.01), and limitations in achieving emotional regulation (F = 85.33, p<0. 01) is effective. Also, the results showed that exacerbation-based fetal diagnostic therapy was effective on individual adaptations (F = 146.76, p < 0.01) and social (F = 85.02, p<0.01). Conclusion: Regarding the effect of Fract-Intervention therapy based on emotional adjustment on personal and social adaptation and student's emotional adjustment dimensions, these results are applicable to clinical practitioners, counselors and practitioners in academic counseling centers.