نقدي بر كتاب ادبيات و انقلاب: نويسندگان روس: جامعه‌ شناسي ادبي انقلاب: رابطه متناقض نماي ادبيات و انقلاب

Literary sociology of revolution: paradoxical relationship between revolution and literature

رابطه انقلاب و ادبيات را در سه دوره متمايز مي توان مفصل بندي كرد. در دوره اول پيش از برقراري نظم انقلابي، ادبيات موتور محركه شعارهاي انقلاب و گسترش دهنده آن به لايه هاي طبقاتي و اجتماعي است. در مرحله ثبات و نهاد سازي انقلاب، ادبياتِ مستقل طرد و حذف مي شود و در دوره سوم، با ترديد نسبت به آموزه هاي انقلابي ادبيات مسيري يكسر متفاوت از انقلاب در پيش مي گيرد. كتاب سه گانه «ادبيات و انقلاب» نوشته يورگن روله در اصل شرحي از اين دوره‌ هاي سه گانه است. نويسنده در كتابِ اول از طريق تحليل متن و هرمنوتيك، همراهي و رويارويي نويسندگان روس با انقلاب اكتبر را بررسي مي كند، در كتاب دوم به رابطه ماركسيسم و نويسندگان اروپايي و به ويژه آلمان مي پردازد و توليد آثار ادبي را در طي سال هاي 1917 تا 1960 مورد كاوش قرار مي دهد؛ كتاب سوم نيز به شرح روايت آثار ادبي در آمريكاي لاتين مي پردازد. مقاله حاضر با خوانش آثار يورگن روله و به ويژه كتاب «ادبيات و انقلاب: نويسندگان روس» نسبت ميان انقلاب و ادبيات را از دريچه فراتاريخ نگاري هايدن وايت، تحليل ادبي گرينبلات و پسافرماليسم باختين مورد سنجش و نقد قرار داده است.

What is the relationship between literature and revolution? Do literature help revolution or is it the other way around and revolution determines the literature? It seems there have been three stages in development of relationship between these two. In the first stage which is before the time that revolution stabilizes itself, the literature definitely assists the revolution and spreads the revolutionary slogans. When it comes to second stage, during the consolidation of the revolution, the revolutionaries denies independent literature. and finally, in third stage literature tries to departure to hidden transcript of society against the obstacle of political hegemony and split form revolution and its slogans. The “regulation and literature” book, which is a trilogy by Jürgen Ruhle, has explained this paradoxical relationship. This trilogy is a critical study of the literature and communism in the twentieth century. In the first book ruhle has described the sodality and opposition between the Russian authors and October Revolution. In second book he emphasizes on German literature especially Marxist works during 1917 to 1960 and in the third book focuses on the Marxist works in Latin America. In current paper, we try to explain the contradictory relationship between literature and revolution with emphasis on this trilogy. We especially focus on “revolution and literature: Russian writers” book and use new approaches such as Bakhtian formalism, new literary criticism and trans-historical theory.