تغييرات پوشش گياهي و آب و هواي ديرين در طي گذار آخرين دوره يخبندان- هولوسن (مطالعه موردي: درياچه نئور در شمال‌ غرب ايران)

Vegetation and Climate Change During the Late- Glacial- Holocene in Iran A Case Study From Lake Neor in NW Iran

در اين تحقيق، با مطالعه رسوبات درياچه نئور، با استفاده از روش گرده‌ شناسي (پالينولوژي)، پاسخ تغييرات پوشش گياهي منطقه نئور در شمال‌ غرب ايران نسبت به تغييرات آب و هوايي در دوره ديريخبندان و هولوسن مورد بررسي قرار گرفت. ابتدا، نمونه‌ هاي مورد بررسي از سه متر پاييني مغزه رسوبي درياچه به طول هشت متر انتخاب شد و سپس با تفسير تغييرات پوشش گياهي به‌ دست آمده از نمودار گرده‌ شناسي درياچه نئور، به‌ ترتيب دوره‌ هاي آب و هوايي شامل ديرين يخبندان، سرد يانگر درياس و هولوسن پيشين شناسايي شد. در اين پژوهش، با محاسبه نسبت‌ هاي گرده، فازهاي رطوبتي در دوره هولوسن پيشين تعيين شد. تغييرات پوشش گياهي منطقه نئور، هم‌ زمان با فاز مرطوب هولوسن پيشين از نوع جنگلي- استپي با گونه غالب درمنه بود. بر اساس شواهد به‌ دست آمده از بررسي موردي مشخص شد كه در اين منطقه به‌ دليل وجود تنوع پوشش گياهي و حفظ به نسبت خوب دانه‌ هاي گرده در رسوبات، مي‌ توان از روش گرده‌ شناسي براي بازسازي پوشش گياهي منطقه نئور استفاده نمود.

In this study we used pollen analysis for reconstruction of the past vegetation and paleoclimate of Lake Neor area located in the northwest of Iran. We detected the Late glacial,Younger Dryas and early Holocene by interpretation of pollen diagram of Neor Lake. As a result, the pollen analysis as well as dating results revealed some climatic events in Lake Neor area in the north-west of Iran. We also used some pollen ratios for detecting the wet and dry phases during early Holocene. The interpretation of pollen diagram of Lake Neor suggested that the forest- steppe vegetation cover with Artemisia dominated in the Neor region during early Holocene. There are also some evidences that show the usefulness of palynology method as an appropriate paleoclimatic technique in Lake Neor area for understanding the vegetation change in the context of the global climate change during late-glacial to mid-Holocene