عنوان مقاله :
اثر درمان گروهي شناختي- رفتاري كوتاه مدت بر بروز نشانه هاي اضطراب اجتماعي
عنوان به زبان ديگر :
The effectiveness of the Brief Cognitive Behavioral Group Therapy in occurrence symptoms of social anxiety
پديد آورندگان :
قاسمي، ميترا دانشگاه خوارزمي - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي , نجار، راضيه دانشگاه خوارزمي - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي , نوري، ربابه دانشگاه خوارزمي - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي
كليدواژه :
اضطراب اجتماعي , درمان شناختي- رفتاري , گروه درماني , دانش آموزان
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: اضطراب اجتماعي، از جمله اختلال هاي رواني شايعي است كه با محدود ساختن توانايي هاي مبتلايان، مشكلات متعددي را براي آنها پديد مي آورد. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان گروهي شناختي- رفتاري كوتاه مدت بر بروز نشانه هاي اضطراب اجتماعي مي باشد.
مواد و روش ها: 20 نفر از دانش آموزان دختر مقطع راهنمايي شهر كرج از ميان دانش آموزاني كه نمره اضطراب اجتماعي آنها (حاصل از تكميل پرسشنامه ي اضطراب اجتماعي اسپين) معني دار بود، به شيوه خوشه اي انتخاب شدند و بطور تصادفي در دو گروه 10 نفري گواه و آزمايش جاي گرفتند. آنگاه درمان شناختي- رفتاري گروهي (CBGT 1) مبتني بر الگوي موريس در مورد گروه آزمايش انجام شد و در پايان، دو گروه دوباره با استفاده از پرسشنامه اضطراب اجتماعي ارزيابي شدند. در تحليل داده ها از روش تحليل واريانس با طرح اندازه گيري مكرر استفاده شد.
يافته ها: درمان شناختي - رفتاري گروهي كوتاه مدت، تغييرات معني داري را در سطح 001/P<0 ايجاد كرده است (3/ F=305) و در دو پيگيري يك ماهه و سه ماهه اين تغيير تداوم داشته است.
نتيجه گيري: درمان شناختي- رفتاري گروهي مبتني بر الگوي موريس مي تواند در كاهش اختلال اضطراب اجتماعي دانش آموزان دختر تاثيرگذار باشد.
چكيده لاتين :
Introduction and Aims: Social anxiety disorder is one of the most common mental disorders which makes several problems for patients with restricting their abilities. We aimed to investigate the effectiveness of the Brief Cognitive Behavioral Group Therapy in reducing symptoms of social anxiety.
Materials and Methods: 20 participants of secondary school female students in Karaj among students with significant social anxiety scores (resulting from the administering the Spin questionnaires), selected via Cluster sampling and randomly were assigned to experimental and control groups of ten persons. Then a Cognitive Behavioral Group Therapy based on the model of Morris administered and again at the end of the treatment two groups were assessed by using the Social Anxiety Scale. Repeated measure analysis of variance was used for the data analysis method.
Results: Brief Cognitive Behavioral Therapy has been create a significant change in the level of social anxiety scores in the significant level of P<0.001. In this way the intervention reduced social anxiety scores of the experimental group (F=305.3) and these changes persisted during both of 1-month and 3-month follow-up.
Conclusion: Cognitive behavior group therapy based on the Morris model can reduce social anxiety disorder in girl students.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده علوم پزشكي نيشابور
عنوان نشريه :
مجله دانشكده علوم پزشكي نيشابور