عوامل پيش بيني كننده رضايت شغلي در پرستاران مراكز آموزشي-درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي گيلان

Predictive factors of job satisfaction among nurses in therapeutic-educational centers of Guilan University of Medical Science

زمينه و هدف: كنترل مداوم رضايت شغلي كاركنان ابزار مفيدي جهت تسهيل پيشرفت و توسعه سازمان مربوطه است و بي توجهي به اين امر حساس منجر به فرسودگي شغلي و ارائه خدمات با كيفيت نازل خواهد شد. اين مطالعه با هدف تعيين عوامل پيش بيني كننده رضايت شغلي پرستاران شاغل در مراكز آموزشي درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي گيلان انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي، 309 پرستار شاغل به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي از هشت مركز آموزشي- درماني شهر رشت در سال 1389 انتخاب و مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه اطلاعات فردي اجتماعي و پرسشنامه شاخص رضايت شغلي IWS بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS v.16 و آزمون هاي آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي (پيرسون، كاي دو و رگرسيون خطي) درسطح معني داري 05/P<0 مورد تجزيه و تحليل قرارگرفتند. يافته ها: نمره كل رضايت شغلي پرستاران درسطح متوسط 163/69 بود. بيشترين ميزان رضايت مربوط به شرح وظايف و استقلال حرفه اي و كمترين ميزان در رابطه با خرده مقياس درآمد و تعامل بود. مهمترين عوامل موثر بر رضايت شغلي پرستاران موقعيت حرفه اي و به دنبال آن درآمد و استقلال حرفه اي گزارش شدند. آناليز رگرسيون خطي چند متغيره نشان داد كه وضعيت استخدام (05/P<0)، درآمد كل خانواده (03/P<0) و تعداد فرزندان (007/P<0)، پيش بيني كننده هاي مهم رضايت شغلي مي باشند. نتيجه گيري: رضايت شغلي كاركنان نقش مهمي در موفقيت سازمان دارد، لذا بكارگيري يك برنامه جامع از طرف مديران درجهت بهبود و تقويت عوامل شغلي كه با رضايتمندي پرستاران مرتبط باشد، ضروري بنظر مي رسد.

Introduction and Aims: Continuous controlling is a useful instrument to facilitate organization progress and development, so that neglect to this crucial matter leads to job burnout and lower quality services. This study was done to explore predictors of job satisfaction among nurses employed in hospitals affiliated to Guilan University of Medical Sciences. Materials and Methods: In this cross-sectional descriptive study, 309 nurses of eight educational centers in Guilan University of Medical Sciences in 2010 were selected by stratified sampling and were investigated by a two part questionnaire including demographic information and Index of Work Satisfaction (IWS). Data were analyzed using descriptive and inferential statistics tests (Pearson, Chi-square and Multivariate Linear Regression Model) at P<0/05 with SPSS v16. Results: The overall nurses’ job satisfaction was found to be at moderate level 163/69. The highest satisfaction score was specified to the element of task requirement followed by autonomy and low level of satisfaction was due to two components including interaction and payment. We considered variables in a multivariate linear regression analysis, the main determinants of total job satisfaction were employment status (P<0/05), family income (P<0/03) and the number of children (P<0/007). Conclusion: As satisfied employees play a crucial role in organization’s success, improving and reinforcing job factors related to nurses’ satisfaction in job environment, using a comprehensive program by organization managers and planners seems necessary.