نشانگان افت روحيه در بيماران مبتلا به ويروس نقص ايمني انسان

Demoralization Syndrome in Patients with Human Immunodeficiency Virus

زمينه و هدف نشانگان افت روحيه، باعث ناتواني فرد براي مقابله مؤثر با يك رويداد پرفشار مي شود و به دنبال آن فقدان احساس تسلط بر امور و معناي زندگي مي تواند در فرد احساس بي كفايتي ذهني ايجاد كند كه ممكن است مبتلايان به بيماري هاي بالقوه مهلك، آن را تجربه كنند. هدف پژوهش حاضر مقايسه نشانگان افت روحيه بيماران مبتلا به ويروس نقص ايمني انسان با جمعيت عادي بود. مواد و روش ها در مطالعه توصيفي- مقايسه اي حاضر، تعداد پنجاه بيمار ( 20 تا 50 سال) مبتلا به ويروس نقص ايمني انسان، تحت درمان در بخش عفوني بيمارستان امام خميني (ره) و مراكز بهداشتي درماني تهران با روش نمونه گيري غيرتصادفي در دسترس انتخاب و با 50 نفر از جمعيت طبيعي كه از لحاظ جنسيت، سن و سطح تحصيلات همتاسازي شده بودند مقايسه و پرسشنامه نشانگان افت روحيه كيسان ( 2004) را تكميل نمودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.20 براي محاسبه آزمون T مستقل پردازش شدند. يافته ها نتايج مؤيد وجود تفاوت معني دار ( 0001 / P < 0 ) بين ميانگين نشانگان افت روحيه بيماران مبتلا به ويروس نقص ايمني انسان و جمعيت عادي بود. نتيجه گيري: با توجه به بالاتر بودن ميانگين نشانگان افت روحيه در اين دسته از بيماران، به نظر مي رسد پرداختن به نيازهاي وجودي آنها در پيشگيري از آزردگي هاي رواني شديدتر حائز اهميت باشد.

Introduction and Aims Demoralization syndrome is characterized by individual’s inability to cope with the stressful event and losing sense of mastery and meaning of life which could result in feelings of subjective incompetency and people can experience it after potentially fatal diseases. In this regard, demoralization syndrome in patient with human immunodeficiency virus (HIV) were compared to the general population. Materials and Methods In a descriptive-comparative study, 50 patients (aged 20 to 50 years) with HIV referring to infectious department of Imam Khomeini hospital, and the Tehran health centers with nonrandomized available choice, and with 50 people of general population (aged 20 to 50 years) in terms of gender, age and education level were matched for comparison and were selected to answer the Demoralization Scale (Kissane 2004). Data were processed by SPSS v.20 to calculate independent T test. Results Findings indicate significant deference (P < 0.0001) between demoralization syndrome of patients with human immunodeficiency virus (HIV) and general population. Conclusion Regarding to high level of demoralization syndrome in these patients, paying attention to their existential needs seems to be necessary in prevention of intensification of psychological problems.