شناسايي ابعاد و مولفه‌هاي بهسازي منابع انساني در آموزش و پرورش به منظور ارائه يك مدل مفهومي

Identifying the Dimensions and Components of Human Resource Improvement in Education for Proposing a Conceptual Model

پژوهش حاضر به‌منظور ارائه الگوي بهسازي منابع انساني در آموزش‌وپرورش، انجام شده است. اين پژوهش ازنظر هدف، كاربردي و ازنظر ماهيت داده‌ها از نوع آميخته است. جامعه آماري شامل كليه كارشناسان اداري آموزش‌وپرورش استان زنجان (1011=N) است كه از بين آنها 280 نفر به‌صورت نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. با استفاده از مطالعات پيشينه و ادبيات پژوهش، مصاحبه و اجراي فن دلفي، پرسشنامه‌اي براي تعيين وضعيت موجود برنامه‌هاي بهسازي منابع انساني، تدوين شد. روايي پرسشنامه ازطريق روايي محتوا و روايي سازه مورد تأييد قرار گرفت و پايايي آن نيز با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ 81/0 ارزيابي شد. نتايج نشان داد كه وضعيت موجود برنامه‌هاي بهسازي منابع انساني در ابعاد بهسازي "اخلاقي"، "اجتماعي ـ فرهنگي" و بعد "فردي" از ميزان رضايت نسبي برخوردار است ولي ابعاد "سازماني"، "حرفه‌اي" و "آموزشي" پايين‌تر از حد متوسط بودند. مدل نهايي در چهار بخش: فلسفه و اهداف، ابعاد و مؤلفه‌ها، فرايند اجرايي و برون‌داد مدل طراحي شد. باتوجه‌به نتايج پژوهش، در بخش ابعاد و مؤلفه‌ها، مقدار شاخص نيكويي برازش 97/0 و مقدار شاخص ميانگين مربعات خطاي برآورد 048/0 برآورد شد و اعتبار كل مدل نيز به تأييد متخصصان امر رسيد.

This research is intended to present a model for human resource improvement in education. This is an applied research following mixed method for data collection. The statistical population includes all administrative experts in educational offices in Zanjan province (N = 1011), of whom 280 were selected as sample group through stratified random sampling. Using the literature of the issue, interviews and performing Delphi techniques, a questionnaire was developed to determine the present status of human resource improvement programs. The questionnaire was verified through content and construct validity, and its reliability was confirmed using Cronbach's alpha coefficient of 0.81. The results indicated that the current status of human resource improvement programs is relatively satisfactory in terms of "moral", "socio-cultural" and "individual" dimensions. Yet, "organizational", "professional" and "educational" dimensions are lower than the average. The final model was designed including four aspects: philosophy and objectives, dimensions and components, executive process, and model output. According to the results of the research, the value of the fitting goodness index was 0.97 in relation to dimensions and components. The mean value of the mean square error estimate was at 0.048. The total validity of the model was confirmed by the experts.