بررسي رابطه بين جهت گيري مذهبي با رضايت زناشويي زوجين شهر قم

An Evaluation of the Relationship between Religious Orientation and Marital Satisfaction among Couples of Qom City

زمينه و هدف: رضايت زناشويي شامل ارتباط مثبت با خانواده همسر، پويايي مثبت در خانواده اصلي، عزت نفس و همگني مذهبي زوجين مي باشد. مذهب از مؤثّرترين تكيه گاه هاي رواني به شمار مي رود كه قادر است معناي زندگي را در لحظه لحظه هاي عمر فراهم كند. هدف اصلي اين پژوهش رابطه بين جهت گيري مذهبي با رضايت زناشويي زوجين شهر قم بوده است. مواد و روش ها: اين مطالعه به صورت مقطعي از نوع توصيفي-تحليلي مي باشد. جامعه آماري كليه زوجين مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهر قم بودند. نمونه به صورت در دسترس انتخاب گرديد. بدين منظور 150 نفر از زوجين مراجعه كننده به مراكز مشاوره و كلينيك هاي روانشناسي قم كه داوطلب همكاري بوده اند، انتخاب شدند. اطّلاعات مورد نياز از طريق مقياس پرسشنامه جهت گيري مذهبي آذربايجاني و رضايت زناشويي والتر جمع آوري شد. داده هاي به دست آمده با كمك نرم افزار17- SPSS از روش هاي آماري همبستگي و رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه همبستگي مثبتي بين جهت گيري مذهبي و رضايت زناشويي (r= -0.511, p=0.001) وجود دارد؛ بدين معنا كه جهت گيري مذهبي مي تواند رضايت زناشويي را (R2= 0.771, p=0.006) پيش بيني كند. نتيجه گيري: با توجّه به اهميّت باورها و جهت گيري هاي مذهبي در خانواده، مخصوصاً در بين زوجين برنامه هاي آموزشي با رويكرد معنوي و اخلاقي كه باعث رشد كيفيت زندگي زناشويي و خانواده خواهد شد، پيشنهاد مي گردد.

Background: Marital satisfaction contains positive relationship between each person and her or his spouse’s family members, positive dynamism in the original family, self-esteem and religious homogeny of couples. Religious beliefs and commitments are one of the important factors in marital satisfaction. The main aim of this study was evaluating the relationship between religious orientation and marital satisfaction among couples of Qom City. Materials and method: In this cross sectional descriptive - analytical Study, the study population included all the couples referred to counseling centers and psychological clinics of Qom City. Among them, 150 people, of those who volunteered to participate, were selected. The required information was collected using Azarbaijani’s Religious Orientation Questionnaire and Valter’s Index of Marital Satisfaction. All the data were analyzed by correlation, regression in SPSS-17. Results: findings show that there is a positive correlation between religious orientation and marital satisfaction(r= -0.511, p=0.001). This means that religious orientation can predict marital satisfaction (R2= 0.771, p=0.006). Conclusion: considering the importance of religious beliefs and orientations in families especially among couples, taking training programs for improving quality of marriage life and family is suggested.