شماره ركورد :
1003657
عنوان مقاله :
تاثير محرك يادآورنده مرگ بر حرمت خود
عنوان به زبان ديگر :
The effects of mortality salience on self-esteem
پديد آورندگان :
اميربيگي، محمود , قرباني،‌ نيما دانشگاه تهران , بشارت، محمدعلي دانشگاه تهران
تعداد صفحه :
10
از صفحه :
494
تا صفحه :
503
كليدواژه :
برجستگي مرگ , نظريه مديريت وحشت , حرمت خود
چكيده فارسي :
از ديد نظريه مديريت وحشت (گرينبرگ، سولومون، پيزينسكي، 1986) افراد از آن جهت براي كسب و حفظ ارزيابي مثبت خود برانگيخته مي شوند كه حرمت خود حاصل از آن به عنوان سپري در برابر اضطراب وجودي مرگ عمل كند. اين نظرگاه نگاهي دفاعي به فعاليت هاي بشر امروزي دارد و اين نگاه در حوزه تبيين حرمت خود به خوبي مشهود است. حرمت خود به عنوان يك دفاع در برابر وحشت عمل مي كند. مطالعه حاضر تاثير برجستگي مرگ (روزنبالت و همكاران، 1989) بر حرمت خود را مورد بررسي قرار داد. نمونه اي 64 نفري از دانشجويان پسر دانشگاه تهران به شكل تصادفي در دو گروه آزمايشي و گواه قرار گرفتند. گروه آزمايش به دو سوال در مورد محرك يادآورنده مرگ پاسخ دادند و گروه گواه به دو سوالي پاسخ دادند كه ارتباطي با محرك يادآورنده مرگ نداشت. در پايان، هر دو گروه مقياس حرمت خود روزنبرگ را تكميل كردند. يافته ها نشان داد تفاوتي بين دو گروه در نمرات حرمت خود در اثر مداخله به وجود نيامد. يافته ها بر اساس مولفه هاي شخصيتي و محدوديت هاي فرهنگي اين نظريه تبيين شدند.
چكيده لاتين :
Terror management theory (greenberg، solomon، pyszczinski، 1986) claims that the reason for which one tries to attain and preserve positive self-evaluation is self-esteem. This self-esteem acts as a buffer against existential death anxiety. This approach considers human activities as a defense against existential anxiety and it is obvious in its explanation of self-esteem. The present researh examined the effects of mortality salience (MS: rosenblatt et al.، 1989) on self-esteem. A sample of 64 male students of university of Tehran were randomly assigned to an experimental and a control group. The experimental group answered the question about MS topic and the control group answered two questions about non mortality salience topic (Pyszczcynsli et al. 1999). Then both groups filled out Rosenberg's self-esteem scale (Rosenberg، 1965). Results revealed that the self-esteem of experimental group was not significantly different from the control group (P= 0.05). Results are discussed based on the role of cultural and personality structure of participants.
سال انتشار :
1394
عنوان نشريه :
علوم روانشناختي
فايل PDF :
7440902
عنوان نشريه :
علوم روانشناختي
لينک به اين مدرک :
بازگشت