ساخت و درستي آزمايي مقياس استحكام من: يك مطالعه مقدماتي

Development and validation of ego strength scale: A preliminary study

استحكام من، مجموعه اي از كنش هاي من به عنوان يكي از ساختارهاي اساسي شخصيت محسوب مي شود. فرايند بهنجار تحول مستلزم توانايي من در مواجهه با مطالبات و تعارض هاي نهاد، فرامن و مقتيضات محيط است. سنجش اين توانايي نيازمند داشتن ابزاري معتبر است. هدف اصلي اين پژوهش ساخت و بررسي ويژگي هاي روانسنجي مقياس استحكام من شامل درستي سازه، درستي همگرا و تشخيصي (افتراقي)، همساني دروني و قابليت اعتماد بازآزمايي بود. دويست و شصت و هفت دانشجو (151 دختر، 116 پسر) به صورت داوطلب در اين پژوهش شركت كردند. از شركت كنندگان خواسته شد مقياس استحكام من (ESS)، مقياس رواندرستي (MHI-28)، مقياس دشواري نظم جويي هيجان (DERS) و مقياس عواطف مثبت و منفي (PANAS) را تكميل كنند. طرح پژوهش حاضر توسعه اي- كاربردي است. در اين پژوهش، از روش هاي تحليل آماري شامل تحليل عاملي اكتشافي براي درستي سازه؛ ضريب آلفاي كرونباخ براي همساني دروني؛ و بازآزمايي براي پايائي ابزار استفاده شد. نتايج تحليل عاملي اكتشافي، پنج عامل را براي مقياس استحكام من تاييد كرد. درستي همگرا و تشخيصي (افتراقي) مقياس استحكام من از طريق سنجش همزمان رواندرستي و درماندگي روانشناختي، دشواري نظم جويي هيجان و عواطف مثبت و منفي در مورد شركت كنندگان محاسبه شد. ضرايب همبستگي ميانگين نمره هاي آزمودني ها در مقياس هاي استحكام من با شاخص هاي رواندرستي و درماندگي روانشناختي، دشواري نظم جويي هيجان و عواطف مثبت و منفي معنادار بود. همساني دروني مقياس هاي استحكام من بر حسب ضريب آلفاي كرونباخ محاسبه شد و با ضرايب همبستگي از0.79 , 0.85 مورد تاييد قرار گرفت. قابليت اعتماد بازآزمايي مقياس هاي استحكام من بر اساس نتايج دو بار اجراي آزمون محاسبه شد و با ضرايب همبستگي از 0.65-0.73 در سطح (p < 0.001) مورد تاييد قرار گرفت. بر اساس نتايج اين پژوهش، مقياس استحكام من براي سنجش اين سازه در نمونه هاي ايراني از قابليت اعتماد و درستي كافي برخوردار است.

Ego strength refers to a set of ego functions as one of the personality structures. Normal development process requires ego abilities in coping with id، superego and environmental demands and conflicts. Having a valid instrument is needed to measure these abilities. The aim of the present study was to develop and examine psychometric properties of the Ego Strength Scale (ESS) including construct validity، convergent and discriminant validity، internal consistency، and test-retest reliability. Three hundred and twelve Iranian men and women (174 women، 138 men) participated in this study، voluntarily. All participants were asked to complete the ESS، the Mental Health Inventory (MHI-28)، Difficulties in Emotion Regulation Scale (DERS)، and Positive and Negative Affect (PANAS). The design of the present study was developmental-practical. Analysis of the data involved exploratory factor analysis for construct validity، Cronbach’s alpha coefficients for internal consistency، and test-retest for reliability. The results of exploratory factor analysis supported a five factor structure including Ego-control، Ego-resiliency، Mature Defense Mechanisms، Problem-focused Coping Strategies and Positive Emotional-focused Coping Strategies. The convergent and discriminant validity of the ESS were supported by an expected pattern of correlations between the scale and the measures of psychological well-being، psychological distress، difficulties in emotion regulation، and positive and negative affects. All correlation coefficients between the mean scores on the ESS and scores of the psychological well-being، psychological distress، difficulties in emotion regulation، and positive and negative affects were statistically significant. Coefficient alpha estimates of internal reliability were between 0.79 and 0.85 for the ESS subscales. Test-retest reliability of the ESS was also calculated at the range of 0.65-0.73 (p < 0.001). All correlations were statistically significant. It was concluded that the ESS can be considered as a reliable and valid scale to measure ego strength in Iranian samples.