تاثير رهنمود جنبه هاي مختلف كانون توجه بر استقامت عضلاني ورزشكاران خبره رزمي

THE EFFECT OF DIRECTING VARIOUS ASPECTS OF FOCUS OF ATTENTION ON MUSCULAR ENDURANCE OF ELITE COMBAT ATHLETES

كانون توجه به طور گسترده اي به عنوان يك روش آموزشي استفاده مي شود. اين روش به بهبود اجراي مهارت كمك مي كند. كانون توجه بهينه همواره يك سوال اساسي براي بسياري از محققان بوده است. هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر دستورالعمل هاي مختلف كانون توجه بر استقامت عضلاني ورزشكاران رزمي كار خبره بود. در يك طرح نيمه تجربي با اندازه گيري تكراري، 16 كونگ فوكار خبره به صورت نمونه در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و تحت 4 شرايط مختلف كانون توجه دروني (توجه به حفظ زانو در زاويه 90 درجه)، توجه بيروني نزديك (توجه به اينكه شبيه صندلي بايستند)، توجه بيروني دور (توجه به صفحه مانيتور در حال نمايش يك صندلي) و كنترل (بدون دستورالعمل توجهي) به انجام آزمون نشستن ديواري پرداختند. نتايج تحليل واريانس درون گروهي با اندازه گيري هاي مكرر نشان داد كه گروه كنترل به طور معني داري بهتر از سه گروه ديگر مي باشد (p<0.001)و بين فواصل مختلف تمركز بيروني تفاوتي ديده نشد (p=0.27) ولي شركت كنندگان در هر دو شرايط تمركز بيروني بهتر از شرايط تمركز دروني عمل كردند. بنابراين مي توان گفت دستورالعمل هاي توجهي خاص موجب تداخل در عملكرد بهينه ورزشكاران خبره مي شود.

focus of attention is widely used as a training method. This method helps to improve skill performance. The optimal focus of attention has always been a basic question for many researchers. The purpose of this study was to investigate the effect of different focus of attention instructions on muscular endurance of expert kung Fu athletes. In a semi-experimental design with repeated measurements 16 expert athlete of kung Fu were selected via available and purposeful sampling. They tried to perform the wall sit test under 4 different conditions internal focus (Attention to keeping the knee at 90 angle)، the external near (focus on standing like a chair)، external far (Attention to a computer screen displaying a chair) and control (without attention instructions). Within-group variance analysis results with repeated measurements showed that the control condition was meaningfully better than three other conditions (p<0.001). There was no difference between different distances in external focus (p=0.27). However، participants in both external conditions acted better than internal focus. Therefore، it can be said، the attention instructions interfere in optimal performance of expert athletes.