الگوسازي عوامل اثرگذار بر قابليت نوآوري در صنعت مواد غذايي

قابليت نوآوري يكي از مهم ترين قابليت هاي سازماني است كه به ايجاد برتري رقابتي در عرصه كسب وكار منجر مي شود؛ از سوي ديگر ايجاد و استقرار قابليت نوآوري در سازمان، مستلزم شناخت عوامل اثرگذار بر اين قابليت مهم است. پژوهش حاضر ضمن مطالعه عميق و منتقدانه مباني علمي اين موضوع، نشان داده است كه قابليت نوآوري به قابليت عملياتي، قابليت انساني و قابليت ساختاري وابسته است. اين پژوهش ضمن تاييد رابطه مستقيم ميان قابليت نوآوري و اين سه قابليت، مولفه هاي موثر بر هر يك از اين قابليت ها را استخراج كرده است. ظرفيت يافت فرصت محيطي، ظرفيت ساخت ايده، ظرفيت دانش فردي، ظرفيت دانش سازماني، ظرفيت مديريتي، ظرفيت فرهنگي، ظرفيت ارتباطي، ظرفيت فناورانه و ظرفيت پشتيباني، مولفه هاي استخراج شده در اين پژوهش هستند. الگوي نهايي قابليت نوآوري در سازمان نشان مي دهد كه قابليت نوآوري در سازمان به سه بُعد و نُه مولفه و 22 شاخص وابستگي مستقيم و معنادار دارد؛ همچنين اين شاخص ها در 60 شركت بزرگ و فعال در صنعت مواد غذايي مورد نظرخواهي قرار گرفتند تا بدين وسيله ميزان اثرگذاري و اهميت هر يك از اين شاخص ها سنجيده و به كمك روش معادلات ساختاري، الگوي نهايي پژوهش تبيين شود؛ به علاوه رتبه اهميت هر يك از اين شاخص ها از منظر مخاطبان صنعت مواد غذايي از ديگر نتايج اين پژوهش بود.