هوشمندي سازماني در بستر شبكه هاي دانش

با توانمندسازي شبكه دانش سازمان، بستري مناسب براي توليد، اشتراك و به كارگيري دانش و درنهايت بازتوليد دانش فراهم مي شود كه به فرآيند تبديل هوش فردي كاركنان به هوش سازماني كمك مي كند. هدف پژوهش حاضر، بررسي نحوه تعامل بين هوشمندي سازماني و ابعاد شبكه هاي دانش در «مركز پژوهش صنعت خودرو» است. پژوهش حاضر از نوع تلفيقي (كيفي و كمي) است. اطلاعات مربوط به مباني نظري موضوع و پيشينه با روش كتابخانه اي از كتاب ها، پايان نامه ها، مقاله ها و منابع اينترنتي جمع آوري شد. در روش كيفي، مطالعه اسناد و مدارك و نظرسنجي از خبرگان براي بررسي و تاييد مولفه هاي استخراج شده از مباني نظري موضوع به كار رفت؛ سپس با استخراج مدل مفهومي پژوهش، رابطه بين ابعاد شبكه هاي دانش و هوشمندي سازماني در جامعه آماري «مركز پژوهش صنعت خودرو» مورد آزمون قرار گرفت و داده هاي به دست آمده با نرم افزار SPSS 22، تجزيه وتحليل شد. پس از تحليل داده ها، فرضيه هاي پژوهش بررسي شدند. نتايج نشان داد كه بين ابعاد شبكه هاي دانش (عوامل محيطي، ماهيت دانش، فرهنگ، سيستم فناوري اطلاعات و ارتباطات، فرآيندهاي مديريتي) و هوشمندي سازماني رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد.