بازاريابي سياسي و انصراف از دريافت يارانه نقدي

امروزه چالش دولت ها براي نمايش چهره متمايز از خود و برتري يافتن نسبت به دولت هاي پيشين از يك سو و تلاش براي جلب مشاركت مردم در انصراف از دريافت يارانه نقدي، از سوي ديگر، اهميت بازاريابي سياسي را بيش ازپيش نمايان كرده است. در پژوهش حاضر به بررسي رابطه بين بازاريابي سياسي (شامل ابزارهاي سنتي و مدرن) و انصراف شهروندان از دريافت يارانه نقدي پرداخته شده است. جامعه آماري پژوهش، شهروندان منطقه 5 شهر تهران هستند كه براي نمونه گيري از روش دردسترس استفاده شد. بررسي و تحليل داده ها با استفاده از مدل سازي معادلات ساختاري در محيط نرم افزار PLS 3 صورت گرفت. فرضيه ها با استفاده از معادلات ساختاري تحليل شدند و دو فرضيه رد و سه فرضيه تاييد شد. نتايج پژوهش از يك سو، وجود رابطه معنادار و مستقيم بين ابزارهاي مدرن بازاريابي سياسي با انصراف از دريافت يارانه نقدي و ابزارهاي مدرن بازاريابي سياسي با اعتماد سياسي و همچنين رابطه بين اعتماد سياسي با انصراف شهروندان از دريافت يارانه نقدي را تاييد مي كند؛ از سوي ديگر، وجود رابطه معنادار و معكوس بين ابزارهاي سنتي بازاريابي سياسي با انصراف شهروندان از دريافت يارانه نقدي و اعتماد سياسي را رد مي كند.