ديپلماسي دفاعي در پرتو رويكرد چين به مساله ي امنيت

امنيت از جمله مفاهيمي است كه در جهان متغير كنوني مفهوم آن تغيير كرده و به سمت بعد ايجابي امنيت حركت كرده است. مفهوم ديپلماسي دفاعي در اين چارچوب قابل تحليل است. چين نيز از جمله كشورهايي است كه سعي كرده در نگاه امنيت محور خود به سمت ديپلماسي دفاعي حركت كند و راهبردهاي امنيتي خود را بر اين مبنا تعريف نمايد. در اين مقاله، ما به دنبال واكاوي مفهوم امنيت ديپلماسي دفاعي چين هستيم. بنابراين، اين مقاله به دنبال پاسخ گويي به اين سوال است كه با توجه به دگرديسي مفهوم امنيت، ديپلماسي دفاعي چين چگونه تعريف مي شود؟ در پاسخ به اين سوال، از «روش تحقيق كيفي» و در سطح خردتر از «روش تحقيق توصيفي- تحليلي» و به لحاظ هدف روش كاربردي استفاده شده است. جمهوري خلق چين به عنوان يكي از كشورهاي در حال توسعه ديروز و به مثابه قدرت نوظهور امروز با وجود آن كه در ظاهر مباني قدرت خود را در امر توسعه اقتصادي و رشد در آن زمينه تداوم بخشيده است واكاوي و جريان شناسي عملكرد دولت و نخبگان آن گوياي حركتي مدرن و پيش رو در برآوردن نيازهاي توسعه در پرتو رويكردهاي جديد به مساله ي امنيت و دفاع از طريق ديپلماسي دفاعي مي باشد. بنابراين، ملاحظه مي شود كه همزمان با رشد اقتصادي روزافزون چين، احتمال تعارض منافع اقتصادي و سياسي- نظامي اين كشور با ساير كشورها نيز افزايش يافته است؛ از اين رو، اين كشور توسل به ديپلماسي دفاعي را در پيوند با دستور كار سياسي خود مدنظر قرار داده است. منطبق با اين رويكرد، مبادله ي هيئت هاي نظامي و تبادل نظر در مورد مسائل راهبردي؛ رزمايش هاي نظامي مشترك؛ فعاليت هاي نظامي چندجانبه و همكاري هاي امنيتي در حوزه هاي غيرمتعارف، مهم ترين عناصر ديپلماسي دفاعي چين را تشكيل مي دهد.