نقش تنگه هرمز و جزاير شمالي آن در تامين امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران

تنگه ها و آبراه هاي بين المللي از جمله موقعيت هاي استراتژيك هستند كه در قدرت ملي و سياست خارجي كشورها و استراتژي هاي نظامي بري و بحري، مورد توجه قرار مي گيرند؛ اين موقعيت ها كه به گذرگاه هاي اجباري معروفند به دليل اينكه امكان كنترل تردد شناورها را به صاحبان خود مي دهد، داراي ارزش استراتژيكي بوده و در امنيت كشورهاي مجاور آبراهه تاثير مي گذارد؛ خليج فارس به جهت دارا بودن چهار عامل موقعيت جغرافيايي(راهبردي)، بازار ورود و مصرف كالا و تجهيزات نظامي، وجود ذخاير عظيم نفت و گاز و نقش فرهنگي و ايدئولوژيكي، همواره مورد توجه قدرت هاي فرامنطقه اي قرار داشته است؛ در اين ميان، تنگه هرمز به عنوان تنها راه تنفسي خليج فارس براي دسترسي به آب هاي آزاد به عنوان دروازه ورود به اين حوضه استراتژيك و ژئوپليتيك مي باشد به عبارتي اين حوضه و آبراه استراتژيك هرمز، مكمل همديگر بوده و لازم و ملزوم يكديگر به شمار مي روند؛ اين مقاله با بهره گيري از روش توصيفي-تحليلي و گردآوري اطلاعات از طريق اسنادي در پي پاسخ به اين سوال بوده كه تنگه هرمز و جزاير شمالي آن چه نقشي در تامين امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران دارد؟ نتيجه نشان مي دهد امنيت تنگه هرمز و جمهوري اسلامي ايران به عنوان بزرگترين قدرت در ميان هشت كشور ساحلي خليج فارس با داشتن بيشترين كرانه به طور متقابل به هم وابسته است و به همين دليل ايران مي تواند براي تامين امنيت اين منطقه حساس از امكاناتي همچون جزاير اقماريِ خليج فارس در دهانه هرمز كه موقعيت جغرافيايي سرزمينش در اختيار مي گذارد به عنوان پاشنه هاي دفاعي بهره گيرد و در كنار قدرت سخت با قدرت نرم ديپلماسي، فرهنگي و رسانه اي، خود را به عنوان بازيگر اصلي تامين امنيت تنگه به همسايگان ساحلي خليج فارس و حتي قدرت هاي فرامنطقه اي بقبولاند تا در نهايت با تامين امنيت تنگه در راستاي تامين امنيت ملي خود گام بردارد.