طراحي الگوي مفهومي ارزيابي عملكرد راهبردي: مبتني بر زنجيره ارزش آفريني راهبردي پويا

‌Designing Conceptual Model for Strategic Performance Assessment: Based on Dynamic Strategic Value-Creation Chain

چرا با وجود روش ها، رويكردها و الگوهاي بي شمار و مختلف در حوزه مديريت راهبردي، هنوز هم، به اقرار صاحب نظران، درصد بالايي از سازمانها در اجراي آن ناكام مانده اند؟ قسمت مهمي از اين ناكامي، ناشي از ناكارآمدي خود رويكرد ها و روش ها در پايش عملكرد راهبردي است. سازمان ها نمي تواند به صورت مستمر عملكرد راهبردي خود را پايش كرده و خود را با محيط پيچيده و پوياي پيراموني منطبق كنند. پژوهش حاضر، زنجيره ارزش آفريني را محوراصلي طراحي الگويي براي ارزيابي عملكرد راهبردي سازمان قرار مي دهد. و به جاي در پيش گرفتن ديدگاهي بخشي و ايستا و لحاظ روابط ساده و خطي، پويايي را عنصر اصلي اين زنجيره مي داند. سوالي كه مطرح مي شود اين است كه متغيرها، ابعاد و روابط درون چنين الگويي چگونه خواهند بود. در مرحله اول، با مرور ادبيات تحقيق، متغيرهاي تاثيرگذار و ابعاد آن ها شناسايي شده و براي نهايي كردن آن ها از روش دلفي استفاده شده است. در مرحله بعد، منطق روش تحليل پويايي سيستم ها (SD) براي تعيين مفروضات ديناميك و روابط علي ميان ابعاد و استخراج الگوي بكار گرفته شده است. در نهايت، ديدگاه جديدي مطرح شده كه بر اساس آن، سازمان براي اينكه سطح مطلوبي از عملكرد را به صورت پايدار و در بلندمدت داشته باشد بايستي اين قابليت را در خود ايجاد نمايد كه سطح بالايي از پيچيدگي و ناپايداري را درك كرده، پايش كند و مجموعه اي از عوامل را با لحاظ پويايي ميان آنها باز آرايي و بازتوليد نمايد.

Why besides existence of numerous approaches، methods، and models in the field of strategic management، still، as majority of experts confess، high percentage of organizations have been frustrated in implementing their strategies? An important part of this frustration، may be، is because of inefficiency of these approaches in monitoring strategic performance. Organizations lack the ability to continuously monitor their strategic performance and conform themselves to outside complicated and dynamic environment. This research، places the value-creation chain as the core axis for designing organizational strategic performance assessment model. And، instead of considering a static and divisional view and offering simple and linear relations، puts the dynamism as the core element of the chain. The question asked here is that “what are the variables and dimensions of such model and how they are related to each other as a model?”. In the first stage، reviewing the literature، influencing variables and their dimensions were identified and for finalizing them، Delphi method was used. Then، System Dynamics logic was applied for determining the dynamic hypotheses and causal relations among the dimensions. Finally، a new point of view was suggested based on which، in order for an organization to capture a certain level of performance، constantly and in the long range، it has to create and attain the capability to realize and monitor high level of complexity and instability، and realign and reproduce a set of factors considering their inherent dynamism