بررسي ابعاد سمفيز در الگوهاي رشدي صورت و مال اكلوژن هاي مختلف در يك نژاد ايراني

Evaluation of Symphysis Dimensions in Different Skeletal Growth Patterns & Malocclusion in an Iranian Population

مقدمه: الگوي رشدي صورت بخصوص فك پايين يكي از فاكتورهاي مهمي است كه در تشخيص و طرح ريزي درمان ارتودنسي بايد مد نظر قرار گيرد. پارامترهاي تشخيص مختلفي جهت ارزيابي الگوي رشدي صورت بيماران وجود دارد كه ساختار سمفيز و ابعاد آن يكي از اين پارامترها مي باشد. هدف از مطالعهي حاضر بررسي ساختار سمفيز در الگوي رشدي مختلف و همچنين در انواع مختلف مال اكلوژني بيماران ارتودنسي در نژاد ايراني جهت دستيابي به ارتباط و همبستگي بين ابعاد مختلف اين ساختار با الگوي رشدي مختلف مي باشد. مواد و روش ها: سفالومتري جانبي 150 بيمار (72مرد و 78 زن) كه به روش نمونه گيري غير احتمالي انتخاب شده بودند در اين مطالعه توصيفي مقطعي مورد ارزيابي قرار گرفت. محدودۀ سني اين بيماران 26-13 سال با ميانگين 2/2±19/1 سال بود. ارتفاع، پهنا، نسبت ارتفاع به پهنا و همچنين زاويهي سمفيز با پلن فك پائين پارامترهايي بودند كه در اين مطالعه اندازه گيري شدند و با شاخص هاي سفالومتريك خاص تعيين روابط ساژيتالي و عمودي (پارامترهاي تعيين كننده الگوي رشدي) مورد مقايسه قرار گرفتند. از طريق نرم افزار آماري SPSS و آزمون هاي ANOVA و همچنين Pearson Correlation مقايسه ها و تعيين همبستگي ها بين شاخص هاي مختلف صورت گرفت. يافته ها:نتايج اين مطالعه نشان داد كه شاخص هاي ساختاري سمفيز يعني ارتفاع، نسبت ارتفاع به پهنا و زاويه ي سمفيز با حاشيه ي فك پايين با نوع الگوي رشدي صورت بيماران ارتباط معني داري داشته (p<0/01) در حاليكه اين ارتباط در پهناي سمفيز با نوع الگوي رشدي ضعيف بوده است (p>0/05). همچنين مطالعه ­ي حاضر نشان داد كه ارتفاع بلند (2/4±28/5)، نسبت ارتفاع به پهناي بيشتر (2/5±2/5) و همچنين زاويه­ي بسته ­تر سمفيز (3/3±76/3) از مشخصات الگوي رشد عمودي مي باشد در حاليكه سمفيز كوتاهتر (9/1±2/20) با نسبت ارتفاع به پهناي كمتر (0/4±1/2) و همچنين زاويه­ ي بازتر (1/9±83/8) نشان دهنده ي الگوي رشد افقي مي تواند باشد. نتيجه گيري: نسبت ارتفاع به پهناي سمفيز بعنوان مهم ترين شاخص در سمفيز در بررسي الگوهاي مختلف رشدي بوده و مي تواند بعنوان يك روش ساده در تعيين و تخمين الگوي رشدي بيماران استفاده گردد.

Introduction: Facial growth pattern especially the mandible is one of the important factors in diagnosing and treatment planning. There are some parameters for evaluation of the growth pattern that symphysis morphology is one of them. The aim of this study was to evaluate symphysis morphology in different growth patterns and malocclusions of Iranian orthodontic patients to determine correlation and relation between them. Materials & Methods: This descriptive cross-sectional study was carried out on 150 cephalometric radiographs of the patients (72 males and 78 females) who had been selected through non probability sampling method. These patients were 13 to 26 years old with mean of 19.1±2.2 years. Height, depth, ratio and angle of symphysis were measured and compared with sagittal & vertical parameters in cephalomtric radiographs. The data were analyzed & compared using ANOVA, and Pearson correlation test through SPSS software. Results: The results showed that there was a significant correlation between symphysis morphology as height, ratio and angle of symphysis with growth pattern of the patients (P<0.01). However, this relation in depth of symphysis was not significant (P>0.05). This study showed that longer symphysis (28.5±2.4), greater height to depth ratio (2.5±2.5) and acute angle (76.3±3.3) of symphysis to mandibular plane were accompanying with vertical growth pattern, while, shorter symphysis (20.2±1.9), less height to depth ratio (1.2±0.4) and obtuse angle (83.8±1.9) of symphysis to mandibular plane were accompanying with horizontal growth pattern. Conclusion: Symphysis ratio (height to depth) is the most important index of symphysis morphology and could be used as an easy way in determining growth pattern