تاثير يك برنامه تمرين تركيبي بر قدرت و توان هوازي بيماران مبتلا به سرطان روده

Effect of Concurrent Training on Strength & Aerobic Capacity of Colorectal Cancer Survivors

زمينه و هدف: سرطان كولوركتال، سومين بيماري سرطان شايع در جهان و نيز در ايران مي باشد، متاسفانه تعداد بيماران اين نوع سرطان در ايران در حال افزايش است. فعاليت هاي ورزشي احتمالاً يكي از مداخلات موثر در اين زمينه مي تواند باشد. بنابر اين هدف از اين پژوهش بررسي تاثير يك برنامه تمرين تركيبي بر توان هوازي و قدرت بيماران مبتلا به سرطان روده مي باشد. روش كار: در اين پژوهش 20 بيمار مبتلا به سرطان كولوركتال با ميانگين سني21/45±53/61 سال و ميانگين وزني 9/35±70/9 كيلوگرم به صورت تصادفي در دو گروه تجربي و كنترل قرار گرفتند. گروه تجربي به مدت 14 هفته و هر هفته به مدت 5روز (3روز تمرينات استقامتي و 2 روز تمرينات قدرتي) تمرين كردند. قدرت پايين تنه با استفاده ازفرمول 1RM و توان هوازي با استفاده از آزمون يك مايل دويدن سنجيده شد. براي آناليز داده ها و مقايسه پيش آزمون و پس آزمون، از آزمون t وابسته و كوواريانس استفاده گرديد. تمامي محاسبات در دامنه 0/05≥p صورت گرفت. يافته ها: بر اساس نتايج حاصله اختلاف معناداري بين دو گروه تجربي و كنترل در متغير توان هوازي و قدرت پايين تنه در پس آزمون مشاهده شد (p≤0/05). نتيجه گيري: براي پيشگيري از بازگشت بيماري سرطان يكي از مداخلات مثبت انجام تمرينات ورزشي است كه در اين زمينه و بر اساس نتايج حاصله روش تمرينات تركيبي موثرتر بوده و مي تواند به بهبودي در قابليت هاي جسماني جهت مقابله با بيماري موثر باشد.

Introduction & Objective: Colorectal cancer is third cancer incident in all of the world and Iran which is enhancing, unfortunately. Physical activity is one of the best effective interventions. The aim of this research was to investigate of concurrent training programme on aerobic capacity and lower body power of colorectal cancer survivors.Materials and Methods:20 colorectal cancer patients with average age 55.5±20 and average weight 70.9±9.35 participated at this survey. They randomly divided in two groups. Experimental group (EG) performed 14 week’s concurrent training programme which involved 3 days endurance training and 2 days resistance training per week. Control group(CG) didn’t any training programme at this time. Lower body strength measured by 1RM and Aerobic capacity measured by VO2Max. To analyse the data T-test and Covariance were used. Results: On the base of results, significantly differences observed between EG and CG in VO2Max and lower body power variables (P≤0/05) Conclusion: The concurrent training programme probably is effective intervention for prevention of return of cancer which is able to improve physical capacities in colorectal cancer survivors.