تحليل پويش هاي امنيتي شوراي همكاري خليج فارس

اشغال افغانستان توسط شوروي، پيروزي انقلاب اسلامي ايران، ناكامي عراق در حمله به ايران و ايستادگي در برابر ايدئولوژي انقلاب اسلامي، سران كشورهاي عرب حاشيه ي جنوبي خليج فارس را بر آن داشت تا با ايجاد يك نهاد منطقه اي به يكسان سازي سياست هاي داخلي و خارجي خود براي مقابله با اين تهديدات بپردازند. از اين رو، به ابتكار عربستان سعودي و با حمايت هاي آشكار و نهان غرب به ويژه آمريكا، نهادي متشكل از شش كشور عربستان سعودي، قطر، عمان، امارات، كويت و بحرين تحت عنوان شوراي همكاري [خليج فارس] ايجاد شد. بنابراين، در اين نوشتار برآنيم تا با بهره گيري از نظريه ي مجموعه ي امنيتي منطقه اي به عنوان چارچوب نظري پژوهش با بهره گيري از روش توصيفي- تحليلي به بررسي علل عدم موفقيت شوراي همكاري در تحقق همگرايي منطقه اي بپردازيم. سوال اصلي پژوهش حاضر اين است كه چه موانعي بر سر راه شوراي همكاري براي تبديل شدن به يك مجموعه ي امنيتي منطقه اي قرار دارد؟ و در نهايت، معلوم شد كه مجموعه اي از موانع اقتصادي، سياسي- امنيتي و اجتماعي بر سر راه شوراي همكاري براي تبديل شدن به يك مجموعه ي امنيتي و تحقق همگرايي منطقه اي در شوراي همكاري خليج فارس قرار دارند و مانع تحقق اهداف آنها گرديده است.