بررسي شاخص هاي پريودنتال در اختلالات افسردگي

Evaluation of Periodontal Parameters in Patients with Depressive Disorders

مقدمه: اگر چه ارتباط بين حالات روحي - رواني و بروز ضايعات پريودنتال گزارش شده است ولي انجام مطالعات بيشتري در اين زمينه، ضرورت دارد. هدف از اين مطالعه بررسي رابطه بيماري پريودنتال با اختلالات افسردگي و مقايسه آن با گروه شاهد كه فاقد افسردگي بودند، بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي روش تحقيق مبتني بر مشاهده، سؤال، پرسشنامه و معاينه پريودنتال بود. سي بيمار مبتلا به افسردگي كه در بيمارستان ابن سينا مشهد بستري و به درجاتي داراي افسردگي بودند، انتخاب شدند و سنجش شدت افسردگي براساس پرسشنامه بك صورت گرفت. به عنوان گروه شاهد نيز 30 بيمار كه جهت درمان به بخش تشخيص بيماريهاي دهان دانشكده دندانپزشكي مشهد مراجعه داشتند و يا از همراهان بيماران افسرده كه فاقد افسردگي بودند در تحقيق شركت جستند. بيماران گروه مورد و شاهد از نظر سن و جنس مشابه انتخاب شدند بين 20 تا 40 سال سن داشتند كه تحت معاينات پريودنتال با آينه و پروب پريودنتال ويليامز با نور معمولي قرار گرفتند. ساير مشخصات بيماران از قبيل سن، جنس، ميزان تحصيلات و شغل نيز ثبت گرديد. براي پردازش داده ها از آمار توصيفي و استنباطي و از آزمون هاي t-test ، ANOVA و Duncan در نرم افزار SPSS استفاده شد. يافته ها: بيشترين درصد فراواني شدت افسردگي از نوع متوسط و كمترين درصد فراواني آن از نوع شديد بود و ارتباط معني داري بين شدت افسردگي و بيماري پريودنتال يافت نگرديد ولي اختلاف معني داري بين دو گروه مورد و شاهد در اندكس پلاك و خونريزي به هنگام پروب وجود داشت (0/03=P). در مقايسه مقادير ميانگين و انحراف معيارتفاوت قابل توجهي در از دست دادن چسبندگي و اندكس لثه اي و عمق پروبينگ پاكت بين دو گروه وجود نداشت (0/05نتيجه گيري: ارتباط معني داري بين شدت افسردگي در گروه بيماران افسرده و بيماري پريودنتال وجود نداشت ولي تفاوت شاخص هاي پلاك و خونريزي در دو گروه شاهد و مورد، معنادار بود؛ اگر چه ساير شاخص ها از قبيل عمق پاكت و از دست دادن چسبندگي در دو گروه اختلاف قابل توجهي نداشت.

Introduction: The correlation between psychiatric and anxiety states and occurrence of periodontal disease has been reported. The aim of this study was to evaluate periodontal diseases in patients with depression compared with the control group. Materials & Methods: In this cross-sectional study, a case group consisted of 30 patients with depression in Mashhad Ebnesina hospital whose severity was assessed by Beck depression inventory, were selected. A group of 30 individuals, who had been referred to oral medicine department of Mashhad dental school, were considered as the control group. The two groups matched in sex with the age range of 20-40 years. The patients were undergone periodontal examinations using mirror and Williams’s periodontal probe. Other personal information including age, sex, education level and occupation were also recorded. The data were analyzed using SPSS soft ware (t-test, ANOVA and Duncan test). Results: Moderate depression was the most common type and severe depression was the least common. In this study we didn’t find any significant relationship between depression and periodontal disease, but there was a significant relationship between case and control group in Plaque index and bleeding on probing (P=0.03). There were not any significant differences in probing depth, clinical attachment level and gingival index between the two groups (P>0.05). Conclusion: No Significant relationship was found between depression and periodontal diseases. Plaque index and bleeding on probing were different in the two groups although other indices Such as pocket depth and attachment loss were not significantly different in the two groups.