بررسي‌ اپيدميولوژي‌ ليشمانيوز جلدي‌ در شهرستان كاشان در سال 1386

(An epidemiological study of cutaneous leishmaniasis in Kashan (2007-2008

سابقه و هدف: ليشمانيوزها از جمله بيماري‌ هاي انگلي مشترك بين انسان و حيوانات مي‌ باشند كه همواره به وجود آورنده مسائل مهم بهداشتي در جوامع بشري بوده‌ اند و در بسياري از مناطق دنيا وجود دارند. ليشمانيوز جلدي با تظاهرات كلينيكي گوناگون جزء بيماري‌ هاي انگلي اندميك شايع در ايران به شمار مي‌ رود و يكي از معضلات مهم بهداشتي در بسياري از مناطق كشور ما مي‌ باشد كه شيوع آن در دهه گذشته دو برابر شده است. به‌ منظور تعيين اپيدميولوژي‌ ليشمانيوز جلدي در شهرستان كاشان اين مطالعه ‌در سال 1386 انجام شد. مواد و روش‌ ها: اين مطالعه با طراحي Cross-sectional روي 5098 نفر كه از 13 منطقه شهري و روستايي كاشان به روش تصادفي انتخاب شده بودند صورت گرفت. تشخيص بيماري بر اساس معاينه باليني و مشاهده ميكروسكوپي انگل در زخم صورت گرفت. اطلاعات مربوط به افراد از قبيل سن، جنس، شغل، تعداد و محل زخم و يا جاي زخم، تاريخ و محل آلودگي، و نتيجه معاينه باليني و آزمايشگاهي در فرم اطلاعاتي ثبت و نتايج با آزمون آماري مجذور كاي مورد قضاوت قرار گرفت. يافته‌ ها: شيوع‌ بيماري در 5098 نفر از ساكنين تحت بررسي، 6/4% بود. 103 نفر (2%) داراي زخم فعال و 223 نفر (4/4%) جاي زخم داشتند. از 200 مرد مبتلا به سالك 53 نفر (26/5%) و از 126 زن مبتلا به سالك 50 نفر (39/7%) مبتلا به زخم فعال بودند. (0/013=P) بيش‌ ترين فراواني زخم فعال در گروه سني 29-20 سال به ميزان 23/3% و كم‌ترين آن در گروه سني 9-0 سال و به ميزان 7/8% مشاهده شد. 49/5% بيماران در گروه سني زير 30 سال وجود داشتند. 64/1% بيماران يك زخم و 35/9% دو زخم و يا بيش‌ تر داشتند. از نظر موقعيت، 46/6% زخم‌ ها روي دست و بعد روي پا، صورت و در ساير نقاط بدن مشاهده شد. بيش از هفتاد و پنج درصد مبتلايان به سالك (75/8%) در شهرستان كاشان به بيماري مبتلا شده بودند و هيچ‌ گونه مسافرتي به مناطق آلوده كشور نداشتند. انسيدانس‌ بيماري‌ در شهرستان كاشان 37/6 نفر در هر يك‌ صد هزار نفر جمعيت‌ در سال 1386 برآورد شد‌. نتيجه‌ گيري: شيوع و بروز ليشمانيوز جلدي در منطقه كاشان بسيار بالاتر از حد انتظار مي‌ باشد اين چنين شيوع و بروز بالايي هشدار‌ دهنده است و اقدامات كنترل و پيش‌ گيري از آن ضروري مي‌ باشد. مطالعات بيش‌ تر اپيدميولوژيك به‌ خصوص نوع ليشمانيوز جلدي پيشنهاد مي‌ شود.

Introduction: Leishmaniasis is a parasitological disease, which is common between human and animals. This disease cause always serious health problems for the human communities. This disease is prevalent in many parts of the world. Cutaneous leishmaniasis (CL) is a prevalent parasitological disease with diverse clinical manifestations in Iran. It is an important health problem in many parts of Iran as well and its incidence has doubled over the last decade. This study was designed to determine the epidemiology of CL in Kashan during 2007- 2008. Materials and Methods: This was a cross-sectional study in which 5098 persons were randomly selected in thirteen rural and urban districts of Kashan. The disease was diagnosed based on clinical examination and microscopic observation of the parasite in the ulcer site. The patient's information such as age, sex, job, number and sites of ulcer(s) or scar(s), date and place of the ulcer, and results of clinical examination and laboratory tests were recorded. Data analysis was performed using statistical Ki-square test. Results: The prevalence rate of disease in 5089 inhabitants studied was 6.4%. One hundred and three persons (2%) had active ulcers and 223 persons (4.4%) had scar. Fifty three out of 200(26.5%) infected male suffering from CL, and fifty out of 126 (39.7%) infected female had active ulcer (P=0.013) The highest frequency and the least infected age groups were observed in 20-29 years old patients with a rate of 23.3% and 0-9 years old with the rate of 7.8%, respectively. 49.5% of the infected cases were under 30 years old. 64.1% of the patients had one and 35.9% had two or more ulcers. The most common location of ulcers were on hands (46.6%) and then on feet, on face and on the other parts of the body. 75.8% of the patients were infected in Kashan city. The estimated rate for CL incidence was approximately 37.6 cases in 100000 people in Kashan during 2007-2008 Conclusion: The prevalence and incidence rate of CL are higher than expected rate in Kashan city. Such a high prevalence and incident rate is alarming and require control and prevention measures. Further epidemiological investigations of disease particularly CL are suggested