عنوان مقاله :
بررسي برخي اثرات توكسيك احتمالي ترنجبين در موش سوري
عنوان به زبان ديگر :
Preliminary study of potential toxic effects of taranjebin in Syrian mice
پديد آورندگان :
كازراني، حميدرضا دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده دامپزشكي - گروه علوم پايه , جمشيديان مجاور، مجيد دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده دامپزشكي - گروه علوم پايه , يوسفي نسب، اميررضا دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده دامپزشكي - گروه علوم پايه
كليدواژه :
ترنجبين , اوره , كراتينين , فسفاتاز قليايي , بيلي روبين , آلانين آمينوترانس فراز
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: شيرابه ترنجبين در اثر فعاليت حشره اي به نام زنجرك بر روي گياه خارشتر به وجود مي آيد. اين دارو از زمان هاي دور در طب سنتي كاربرد داشته و تحقيقات جديد نيز برخي ويژگي هاي درماني آن را مورد بررسي و تأييد قرار داده است. در اين پژوهش برخي اثرات توكسيك احتمالي ترنجبين در موش مورد بررسي قرار گرفت.
مواد و روش ها: براي اين منظور، در آزمايش اول، دوزهاي مختلف ترنجبين (0/6- 4/8g/kg) روزانه به 4 گروه 6 تايي موش سوري (0/40g± 25/6) خورانده شد. گروه شاهد (6=n) نيز حجم مشابهي (10ml/kg) از سرم فيزيولوژي دريافت نمود. در آزمايش دوم، گروه هاي مختلف (0/45g± 25/6، 6=n)، مقادير مشابهي از ترنجبين و يا دارونما را از طريق تزريق داخل صفاقي دريافت نمودند. در هر دو آزمايش، ميزان اضافه وزن و علائم ظاهري موش‌ها طي ده روز دوره آزمايش مورد مطالعه قرار گرفت. هم چنين از موش هاي آزمايش دوم در پايان دوره جهت سنجش مقادير سرمي اوره، كراتينين، بيلي روبين تام، فسفاتاز قليايي (ALP) و آلانين آمينو ترانس‌فراز (ALT)، خون گيري شد.
يافته ها: هيچ گونه تفاوت معني داري در اضافه وزن و يا پارامتر هاي سرمي مورد مطالعه بين گروه هاي دريافت كننده ترنجبين و گروه شاهد مشاهده نگرديد.
نتيجه گيري: به نظر مي‌رسد ترنجبين در زمان و دوزهاي به كار رفته، اثرات توكسيك قابل رديابي در پارامترهاي مورد مطالعه در موش به جاي نگذارد.
چكيده لاتين :
Introduction: Manna taranjebin is produced by an insect, Poophilus nebulosus, on camel's thorn plant. The manna has been traditionally used in herbal medicine and recent studies have studied/confirmed some of its therapeutic effects. In this study, some potential toxic effects of taranjebin were studied.
Materials and Methods: In the first experiment, 4 groups of 6 mice (25.6±0.40g) received different doses of taranjebin (0.6-4.8g/kg/d) orally. The control group (n=6) received similar volumes (10ml/kg) of normal saline. In the second experiment, different groups of mice (n=5, 25.6±0.45g) were injected similar doses of taranjebin or placebo intraperitoneally. In both studies, the mice were watched for clinical sings during 10 days of experiments. Weight gains were measured in both experiments, and the mice in the second experiment were blood sampled for assessment of serum urea, creatinine, total bilirubin, alkaline phosphatase (ALP) and alanine aminotransferase (ALT).
Results: No significant differences, regarding weight gain or the studied serum parameters, were observed between the control groups and those receiving taranjebin.
Conclusion: It is concluded that even in high doses, taranjebin does not exert detectable toxic effects in the studied variables
