ارزيابي ريزنشت ترميم هاي Core max II در دندان هاي مولر شيري پالپوتومي شده: يك مطالعه آزمايشگاهي

Evaluation of Microleakage in Pulpotomized Primary Molars Restored with Core max II: An In Vitro Study

مقدمه: معمول ترين موادي كه جهت ترميم و بازسازي دندان هاي شيري در دندانپزشكي كودكان به كار رفته است، شامل كامپوزيت رزين ها، گلاس آينومرها، آمالگام و كرون هاي استنلس استيل مي باشد. هدف از اين مطالعه بررسي ميزان ريزنشت Core max II (نوعي كامپازيت رزين) در ترميم دندان هاي مولر شيري پالپوتومي شده بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي-آزمايشگاهي30 عدد دندان مولر شيري كشيده شده انتخاب شدند. بعد از تميز كردن، دندان ها پالپوتومي شدند و حفرات توسط لايه اي از زينك فسفات به عنوان لاينر پوشيده شدند. سپس حفرات MOD به عرض دو سوم بعد باكولينگوالي از راس كاسپ ها، در حالي كه كف باكس در ناحيه CEJ بود، تهيه شدند. دندان ها به دو گروه پانزده تايي تقسيم شدند. دندان ها در گروه A با آمالگام و در گروه B با Core max II ترميم شدند. هر دو گروه به مدت 2 روز در دستگاه دهان مصنوعي به مدت يك هفته در انكوباتور قرار گرفتند. آپكس دندان ها با موم بسته شدند و به جز قسمت ترميم شده و يك ميليمتر وراي آن با دو لايه و ارنيش پوشانده شدند. نمونه ها در يك نوع ماده رنگي با نام فوشين بازي 20% غوطه ور شدند. ريشه دندان ها از mm 3 CEJ قطع شدند و دندان ها در اپوكسي رزين تا mm 1 زير CEJ مانت شدند. بعد از 24 ساعت همه نمونه ها به صورت مزيو ديستالي برش داده شدند. نمونه ها توسط استرئوميكروسكوپ براي بررسي ميزان ريزنشت بررسي شدند. براي تحليل نتايج از آزمون Mann-Whitney u test استفاده گرديد. يافته ها: شدت نفوذ رنگ در دندان هاي ترميم شده بدون ريزنشت در گروه A و B با هم برابر بودند. اين دو ماده ترميمي، در موارد ريزنشت تا نصف ضخامت ديواره جينجيوالي و همچنين ريزنشت تا تمام ضخامت ديواره جينجيوالي تفاوتي اندكي نشان دادند. شدت نفوذ رنگ در دندان هاي ترميم شده وقتي ريزنشت در ديواره اگزيالي منتشر شده بود، در گروه A و B با هم برابر بودند. تفاوت بين ميزان ريز نشت در آمالگام و Core max II معني دار نبود (05/0P<). نتيجه گيري: پس از انجام مطالعات آزمايشگاهي و كلينيكي بيشتر بر روي ساير خواص Core max II، به علت ريزنشت پايين قابل مقايسه آن با آمالگام ، اين ماده به عنوان ترميم مناسبي جهت دندان هاي مولر شيري پالپوتومي شده مي تواند به كار برده شود.

Introduction: Routine materials used for restoration and reconstruction of primary teeth are composite resins, glass ionomers, amalgam and stainless steel crowns. The purpose of this study was to determine the amount of microleakage in pulpotomized primary molars restored with core max II (one kind of adhesive restorative materials). Materials & Methods: Thirty extracted primary molars were selected. After being cleaned, the teeth were pulpotomized and then covered with Zinc Phosphate as liner. The MOD cavity outline was performed with buccolingual width of 2/3 of the distance between cusp tips, and the gingival floor finished at CEJ level. Then, the teeth were divided into two equal groups of 15. Teeth in group A were restored with amalgam, whereas the others in group B were restored with Core max II. Both groups were carried to artificial mouth staying for 2 days, followed by a one-week period resting in incubator. Apices of the teeth were sealed with wax and the entire tooth surface, except for the restored zone and 1 mm beyond it, were covered with two layers of varnish and then they were floated in a special liquid paint, called Basic Fuchsin 20%. Next, roots of the teeth were cut three mm below the CEJ. After that, the teeth were mounted in epoxy resin up to 1 mm below the CEJ level. After 24 hours, all of the specimens were sectioned mesiodistally. Finally the specimens were examined with a steriomicroscope in order to determine the amount of microleakage. Using the SPSS software version 11.5 at 5% significance level, the results were analysed with Mann-Whitney U test. Results: Paint penetration intensity in restored teeth with no microleakage was equal in group A and B. There were minor differences between these two restorative materials when microleakage penetrated to either half of gingival wall or to all of gingival wall. Paint penetration intensity in group A was equal with that of group B when microleakage penetrated in axial wall. The difference in the amount of microleakage between amalgam and Core max II was not significant (P>0.05). Conclusion: According to the results of this study, since the amount of microleakage in Core max II was as low as amalgam, it can be used as an suitable alternative restorative material in pulpotomized primary molars.