اثر نانوذرة Fe2O4Zn (اكسيد آهن-روي) بر هورمون‌هاي تيروييدي و ارزيابي تغييرات بافت تيروييد در رت‌هاي نر

The Effects of Fe2O4Zn Nanoparticles on Thyroid Hormones and Evaluation of Changes Tissue Thyroid in Male Rat

اهداف علي‌رغم كاركردهاي فراوان نانوذرات در علوم و صنايع مختلف، به‌دليل ويژگي‌هاي منحصربه‌فرد اين تركيبات، عوارض احتمالي آن‌ها بر سلامت انسان به‌طور كامل بررسي نشده است. هدف از مطالعة حاضر، بررسي اثر نانوذرة اكسيد آهن- روي بر هورمون‌هاي تيروييدي و ارزيابي تغييرات بافت تيروييد در رت‌هاي نر بود. مواد و روش‌ها رت‌هاي نر نژاد ويستار به‌صورت تصادفي به سه گروه هشت‌تايي تقسيم شد. گروه نخست، گروه كنترل، 0/5 ميلي‌ليتر سرم فيزيولوژي را به‌مدت هفت روز و گروه‌هاي دوم و سوم 0/5 ميلي‌ليتر محلول نانوذرة اكسيد آهن- روي را در غلظت‌هاي ppm100 و ppm 200 به‌مدت هفت روز دريافت كردند. تزريق به‌صورت درون صفاقي انجام‌گرفت و در روزهاي دوم، هفتم و چهاردهم پس از شروع آزمايش، غلظت سرمي هورمون‌هاي TSH و T3 و T4 تعيين شد. در روز چهاردهم بافت تيروييد با بي‌هوشي عميق خارج و بررسي بافت‌شناسي شد. يافته‌ها تزريق نانوذرة اكسيد آهن- روي در غلظت‌هاي ppm 100 و ppm 200 باعث كاهش معنا‌دار سطح هورمون TSH در مقايسه با نمونه‌هاي كنترل شد (0/05>P). در سطح هورموني T3 تغيير معنا‌داري مشاهده نشد (0/05P). تيمارهاي حاوي نانوذره از لحاظ ويژگي‌هاي بافتي داراي خون‌رساني شديدتر، التهاب خفيف و اندازة فوليكول بزرگ‌تري بود كه با افزايش غلظت نانوذره اين آثار شديدتر مشاهده شد. نتيجه‌گيري با توجه به تغييرات مشاهده‌شده در سطح هورمون‌هاي تيروييدي و تغييرات بافت تيروييد مي‌توان نتيجه گرفت كه نانوذرات اكسيد آهن- روي بر فعاليت غدة تيروييد اثر سمي دارد. انجام مطالعات بيشتر در بررسي آثار سمي نانوذرات اكسيد آهن- روي در دوزهاي مختلف و زمان‌هاي مختلف در معرض قرارگيري با نانوذره ضروري به‌نظر مي‌رسد.

Background & Objectives: Despite the numerous potential applications of nanoparticles in different sciences due to their unique properties, their adverse effects on human health have not been fully studied. The aim of this study was to evaluate the effects of Fe2O4Zn nanoparticle on thyroid and thyroid hormones in male rats. Materials & Methods: Male Wistar rats were randomly divided into three groups: Control rats received 0.5 ml saline for 7 consecutive days. Group 1 and 2 rats received 0.5 ml of Fe2O4Zn nanoparticle solution at doses of 100 and 200 ppm, respectively. Injections were carried out intraperitoneally. Serum biochemical parameters were evaluated in rats, after 2, 7 and 14 days of beginning the experiment. On the 14th days, thyroid tissue was removed and used for histological assessment. Results: Administration of Fe2O4Zn nanoparticle in concentrations of 100 ppm and 200 ppm significantly decreased TSH levels compared with that of control samples (P<0.05), whereas no significant change in levels of T3 was observed (P>0.05). Fe2O4Zn nanoparticle treatments significantly increased serum levels of T4 (P<0.05). Nanoparticle treatments in view of textural properties showed severe blood, mild inflammation and larger follicle size and, by increasing the concentration of the nanoparticles, these effects were observed more severe. Conclusion: Due to the variations observed in the levels of thyroid hormones and the histological changes of thyroid tissue, it can be concluded that Fe2O4Zn nanoparticle had toxic effects on thyroid function. More studies to investigate the toxic effects of nanoparticles in different doses and different times of exposure to Fe2O4Zn nanoparticles seem to be necessary.