فراواني تظاهرات دهاني در مبتلايان به اريتم مولتي فرم در بيماران مراجعه كننده به بيمارستان الزهرا (س) اصفهان از سال 1386 – 1376

Prevalence of oral manifestations of erythema multiform in patients referred to Al-Zahra Hospital (Iran - Isfahan) during 1998-2008

مقدمه: اريتم مولتي‌فرم واكنش پوستي - مخاطي نسبت به عوامل مختلفي است كه مي تواند شامل عفونت‌ها، مواد خوراكي و دارويي، عوامل فيزيكي، بدخيمي‌ها و بارداري باشد. دهان نيز يكي از محل‌هايي است كه درگير ضايعات متعدد اين بيماري مي‌شود كه گاهي دردناك بوده و در عملكرد اين عضو مهم اختلال ايجاد مي‌نمايد. هدف از انجام اين مطالعه بررسي شيوع تظاهرات دهاني اين بيماري بود. مواد و روش‌ها:در اين مطالعه توصيفي، تحليلي گذشته نگر پرونده‌ي تعداد 217 بيمار از 1376 تا 1386 مبتلا به اريتم مولتي‌فرم بررسي شد و اطلاعات مورد نياز در خصوص انواع اريتم مولتي فرم و تظاهات دهاني مربوطه استخراج گرديد و در چك ليست‌هاي تهيه شده ثبت شد و نتايج حاصل با استفاده از تستهاي فراوني و نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. (0/05=α) يافته‌ها: از 217 بيمار 126 بيمار، يعني 58 درصد، ضايعات دهاني داشتند كه بيشترين فراواني را به ترتيب، ضايعات اروزيو، اولسراتيو و اريتماتوز داشتند. بروز ضايعه به ترتيب در لب، زبان و مخاط گونه بيشتر بود. تفاوت معني‌داري از نظر جنس افراد مبتلا مشاهده نشد. نتيجه‌‌گيري: با توجه به محدوديتهاي اين مطالعه، بروز تظاهرات دهاني اريتم مولتي‌فرم شايع بوده، تشخيص افتراقي آن بايد مدنظر دندانپزشكان باشد.

Introduction: Erythema multiform (EM) is a mucocutaneous reaction to several factors, including infections, medications, foodstuffs, physical agents, malignancies and pregnancy. The oral cavity is commonly and painfully involved in this condition, with impairment of its function. The aim of the present study was to evaluate the prevalence of EM oral manifestations. Materials and Methods: This retrospective descriptive study evaluated 217 records of EM patients (F=113, M=104) from 1998 to 2008. Data regarding various forms of EM were extracted and recorded in special forms and analyzed with frequency tests using SPSS software (α = 0.05). Results: Of 217 patients, 126 patients (58%) had oral lesions. Erosive, ulcerative and erythematous types were, in descending order, the most common lesions. Lip, tongue and the buccal mucosa were, in descending order, most commonly involved. No significant differences were observed between males and females. Conclusion: Considering the limitations of the present study, it was concluded that EM is quite prevalent and it should be included in the differential diagnosis by dental practitioners.