تاثير ساخت مجموعه هاي امنيتي بر امنيت منطقهاي (مطالعهي موردي مجموعهي امنيتي خليج فارس)

مجموعههاي امنيتي يكي از مفاهيم نوين در مطالعات امنيتي محسوب ميشود كه هدف از آن بررسي معماي امنيت در درون مجموعهي امنيتي است. در اين راستا، بهمنظور بررسي امنيت ملي و منطقهاي ميبايست به بررسي ساخت مجموعهي امنيتي و ويژگيهاي آن پرداخت. پس از بررسي، بر اساس اينكه ساخت دروني مجموعهي امنيتي، تهديدات يا منافع مشترك را تقويت كنند، سازههاي امنيتي فردگرايانه يا جمعگرايانه شكل ميگيرد. بنابراين، مقالهي حاضر در صدد است كه به بررسي ساخت مجموعههاي امنيتي بر امنيت منطقهاي بپردازد. مطالعهي موردي خليج فارس به همين علت، امنيت ملي كشورهاي منطقه بهخصوص كشورهاي مستقل با تهديدات جدي و پيچيده شدن روزافزون معماي امنيت روبرو هستند. به همين دليل، سوال پژوهش بر محوريت اين موضوع شكل ميگيرد كه مجموعههاي امنيتي با چه الگوهايي از امنيت روبرو بوده و اين الگوها چه پيامدهاي امنيتي را در پي دارند؟ اين موضوع در مورد مجموعهي امنيتي خليج فارس چه دلالتهايي را در پي دارد؟ در پاسخ ميتوان مطرح كرد كه الگوي امنيتي حاكم در مجموعهي امنيتي خليج فارس الگوي امنيتي فردگرايانه از نوع بازدارندگي يكجانبه و موازنهي قوا ميباشد. در مجموع، هدف اين پژوهش بررسي الگوي امنيتي موجود در خليج فارس و پيامدهاي امنيتي حاصل از آن را در جهت تدوين سياست خارجي كشورهاي منطقه بهخصوص جمهوري اسلامي ايران است. بدين ترتيب، روش مقاله بهمنظور بررسي فرضيههاي مربوطه توصيفي- تجربي ميباشد و پژوهش از نوع مطالعه موردي است.