بررسي تنوع ژنتيكي جمعيت هاي كمركولي جنگلي (1785 Sitta europaea Linnaeus،) در ايران با استفاده از نشانگر mtDNA

Analysis of genetic diversity of Eurasian Nuthatch (Sitta europaea Linnaeus, 1758) populations in Iran through mtDNA markers

هدف از اين مطالعه بررسي تنوع، تغييرات و ساختار ژنتيكي جمعيت هاي كمركولي در زيستگاه هاي البزر و زاگرس است. بدين منظور تعداد 19 فرد از چهار جمعيت در جنگل هاي البزر (گلستان و گيلان) و زاگرس (كرمانشاه و ياسوج) زنده گيري و نمونه هاي خون برداشت گرديد. سپس تغييرات ژنتيكي با استفاده از توالي كامل ژن ND2 (1041جفت باز) مورد بررسي قرار گرفت. تحليل هاي تبارشناسي با استفاده از مدل TRN و رسم درخت بيزين و حداكثر درست نمايي انجام گرفت. هم چنين روابط بين هاپلوتايپ ها با استفاده منطق اتصال ميانه نمايش داده شد. نتايج نشان داد كه جمعيت هاي البزر از زاگرس با احتمال پسين يك و بوت استرپ 100 از يكديگر جدا شده اند. هم چنين از 19 نمونه توالي يابي شده، 12 هاپلوتايپ منحصر به فرد (8 هاپلوتايپ در البرز و 4 هاپلوتايپ در زاگرس) حاصل شد كه هاپلوتايپ هاي البزر با 32 جهش از هاپلوتايپ هاي جمعيت زاگرس جدا شدند. نتايج آماره FCT حاصل از آناليز واريانس مولكولي (AMOVA) تغييرات معني دار ساختار ژنتيكي در بين جمعيت هاي البزر و زاگرس و آماره FST تغييرات معني دار در بين كل جمعيت ها را نشان داد. وقوع گسترش ناگهاني جمعيت هاي البزر و زاگرس توسط آزمون هاي خنثي سازي به دست آمد. در نهايت وجود سه درصد فاصله ژنتيكي در بين جمعيت هاي البزر و زاگرس حاكي از وجود سازش هاي محلي توسط اين دو زيرگونه است كه مي توانند به عنوان واحدهاي تكاملي مجزا در طرح هاي حفاظت از تنوع زيستي در نظر گرفته شوند.

The aim of the study is to investigate diversity، variation and genetic structure within Eurasian Nuthatches populations from Zagros and Alborz habitats. For this purpose، 19 individuals of four populations from Alborz (Golestan and Gilan) and Zagros forests were captured and blood samples were collected. Then genetic variations and Genealogical analysis was calculated using complete ND2 gene sequence (1041bp) and TRN model، Bayesian trees and maximum likelihood، respectively. Also، median joining algorithm showed the relationships among haplotypes. The results displayed that Alborz populations were separated from Zagros by 1 and 100 posterior probability and bootstrap values، respectively. In addition، among 19 sequenced samples، 12 unique haplotypes (eight individuals from Alborz and four haplotypes from Zagros) were analyzed، out of which، haplotypes of Alborz were distinct from haplotypes of Zagros populations by 32 mutations. FCT statistical values، resulted from Analysis of Molecular Variance (AMOVA)، represented significant variations in genetic structure among Alborz and Zagros populations. Moreover، FST revealed significant variations among all populations. The occurrence of spontaneous expansion for Alborz and Zagros populations was determined using neutrality tests. At last، the 3% genetic distance between Alborz and Zagros populations indicated local compromise by the two subspecies which can be considered as evolutionary units in conservation plans for biodiversity.