اثر روزه‌ داري اسلامي بر كنترل وضعيت متابوليك در افراد مبتلا به ديابت در ماه مبارك رمضان

Effects of Ramadan fasting on metabolic outcomes in fasting diabetic subjects

سابقه و هدف: نظرات متفاوتي پيرامون اثر روزه داري در ماه مبارك رمضان در بيماران ديابتي نوع 2 وجود دارد. اين مطالعه به منظور بررسي اثر روزه داري اسلامي و هم چنين بررسي اثر روش پايش ساختار يافته قند خون بر كنترل متابوليك افراد مبتلا به ديابت انجام شده است. مواد و روش ها: چهل بيمار مبتلا به ديابت نوع 2 كه تحت درمان داروي خوراكي بودند وارد مطالعه شده و به صورت تصادفي به دو گروه بيست نفره تقسيم و از نظر سن و جنس هم سان سازي شدند. گروه الف قند خون خود را به روش ساختاريافته و گروه ب به روش معمول قند خون را پايش مي كردند. از بيماران قبل و بعد از ماه مبارك رمضان آزمايش هاي تري گليسريد، HDL ،LDL، كلسترول تام و فروكتوزآمين به عمل آمد. يافته ها: فروكتوزآمين در گروه الف از 53/55±363 به 73/25±400/29 (P<0.003) و در گروه ب از 61/89±388/52 به 68/7±411/10 (P<0.04) افزايش يافت. در هر دو گروه ميزان تري گليسريد، كلسترول تام، LDL افزايش و HDL كاهش نشان داد ولي تغييرات از نظر آماري معنادار نبودند. پايش ساختارمند قند خون تاثيري بر بهبود فاكتورهاي متابوليك نداشت. نتيجه گيري: طي ماه مبارك رمضان كاهش فعاليت بدني افراد به دليل نگراني از افت قند خون و افزايش مصرف غذاهاي پركالري در هنگام افطار مي تواند باعث افزايش قند خون شود و حتي پايش ساختارمند قند خون نيز منجر به كنترل بهتر نمي شود.

Introduction: Several investigations have been conducted on the effects of Islamic Ramadan fasting on blood glucose levels and lipid profile of type two diabetic subjects. However, this matter remained to be controversial. This study was designed to investigate the effect of Ramadan fasting and structured SMBG on blood glucose control in this group of subjects. Materials and Methods: Forty type two diabetic subjects on oral agent were selected. These subjects were randomly divided into two equal groups and matched based on their age and sex. Group A monitored their blood glucose level using structured SMBG method and group B monitored their blood glucose level in a traditional way. Fructosamine level, total cholesterol, LDL, HDL and TG were measured in all subjects before and after Ramadan. Results: Fructosamine level raised from 363 (±53.55) to 400.29(±73.25) (P<0.003) in group A and from 388.52 (±61.89) to 411.10 (±68.37) (P < 0.04) in group B. Total chol, LDL and TG levels were increased and HDL level was decreased in both groups; however, these changes were not statistically significant. Conclusion: Poor metabolic control despite structured SMBG method is observed in this study. This might be due to have high caloric diet and less physical activity during Ramadan in order to prevent hypoglycemic attacks