مقايسه فيلم هاي راديوگرافي داخل دهاني با سرعت D و F در تشخيص پوسيدگي هاي پروگزيمالي در شرايط آزمايشگاهي

In Vitro Comparison of D and F Speed Intraoral Radiographic Films in the Detection of Proximal Caries

مقدمه: استفاده از فيلم هاي با سرعت بالا يكي از فاكتورهاي مهم دخيل در كاهش دوز اشعه مي باشد. اما، توانايي تشخيصي فيلم هاي سريع بايد قبل از استفاده رايج از آنها تعيين شود. هدف از اين مطالعه مقايسه كارآيي فيلم هاي با سرعت D و F در تشخيص پوسيدگي هاي پروگزيمال بود. مواد و روش ها: از هشتاد سطح پروگزيمال، در 40 دندان پرمولر كشيده شده بدون ترميم، با استفاده از دو نوع فيلم داخل دهاني Flowdental با سرعت D و F، تحت شرايط استاندارد راديوگرافي تهيه شد. تشخيص واقعي پوسيدگي براساس ارزيابي هيستولوژيك سطوح پروگزيمال پس از برش دندان ها بود. دو مشاهده گر با خواندن راديوگرافي ها و با استفاده از درجه بندي چهار گزينه اي تشخيص خود را ثبت نمودند. پاسخ هاي مشاهده گران توسط آناليز ROC ارزيابي شد و سطوح زير منحني(Az) ROC از طريق مقايسه دو به دو منحني ROC بررسي شد. يافته ها: ميانگين سطح زير منحني (Az) براي فيلم D 0/934 و براي فيلم F 0/920 بود. اين اختلاف ها از لحاظ آماري معني دار نبودند (0/548=P). همچنين اختلاف ميان مشاهده گران نيز از لحاظ آماري معني دار نبود. نتيجه گيري: كارآيي فيلم جديد با سرعت F در تشخيص پوسيدگي با فيلم با سرعت D متفاوت نبود. اين فيلم توانايي كاهش دوز بيمار با حفظ كيفيت تشخيصي را نشان مي دهد.

Introduction: The use of fast films is one of the major factors contributing to dose reduction. However, the diagnostic ability of fast film must be determined before current use of the films. The purpose of this study was to compare the efficiency of D and F speed films in the diagnosis of proximal caries. Materials & Methods: Eighty proximal surfaces in 40 extracted unrestored premolars were undergone radiography in standardized conditions using D- and F-speed flowdental intraoral films. True caries diagnosis was based on histological assessment of the surfaces after sectioning the teeth. Two observers read the radiographs using a four-point scale to record their diagnosis. Observer responses were evaluated using ROC analysis and areas under the ROC Curves (Az) was microscopical assessed by pairwise comparison of ROC Curve. Results: D and F speed films had a mean Az of 0.934 and 0.920 respectively. The difference was not statistically significant (P=0.548) Difference between observers was also not statistically significant. Conclusion: The efficiency of the new F-Speed films was not statistically different from that D Speed films in caries detection. This film shows the ability of reducing patient’s dose while maintaining diagnostic quality.