عنوان مقاله :
بررسي اثر فرايند سلول زدايي بر بافت غشاء اشنايدريان سينوس فك بالا به عنوان داربست در مهندسي بافت
عنوان به زبان ديگر :
Decellularized Human Maxillary Sinus Schneiderian Membrane as a Potential Scaffold for Tissue Engineering
پديد آورندگان :
خواجه احمدي، سعيده دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده دندانپزشكي - مركز تحقيقات دندانپزشكي , راهپيما، امين دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده دندانپزشكي - مركز تحقيقات بيماري هاي دهان، فك و صورت , مهدوي شهري، ناصر دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم - پژوهشكده فناوري زيستي - گروه تحقيقات سلول هاي بنيادي - گروه زيست شتاسي , نادري، سميه
كليدواژه :
مهندسي بافت , غشاء اشنايدريان , سينوس ماگزيلا , سلول زدايي
چكيده فارسي :
مقدمه: واژه ماتريكس بيولوژي جايگاه مهمي در تحقيقات بيولوژي و پزشكي اخير كسب نموده است. در بافت هاي زنده سلول ها توسط يك ساختار به نام ماتريكس خارج سلولي حمايت مي شوند. ماتريكس خارج سلولي به عنوان يك داربست براي مورفوژنز بافتي، تكثير، مهاجرت، تمايز بافتي و حفظ اين تمايز عمل مي كند. ماتريكس خارج سلولي در مهندسي بافت جهت جايگزيني بافتي استفاده شود. بافت غشاي سينوس حاوي سلول و ماتريكس خارج سلولي متشكل از كلاژن، الاستين و انواع پروتئوگليكان ها مي باشد. با توجه به سازش پذيري زيستي بالاي كلاژن مي توان از آن در تحقيقات مهندسي بافت به عنوان داربست طبيعي استفاده كرد.
مواد و روش ها: در اين مطالعه سلول زدايي از بافت غشاي سينوس ماگزيلا توسط روش هاي فيزيكي (ازت مايع) و شيميايي با استفاده از غلظت هاي متفاوت سديم دودسيل سولفات در سه گروه انجام شد. پس از تثبيت بافت در بوئن و مراحل پاساژ بافتي، رنگ آميزي هماتوكسيلين – ائوزين و پيكروسيروس رد صورت گرفت. ماتريكس سلول زدايي شده حاصل از غشاي سينوس با استفاده از ميكروسكوپ الكتروني نگاره مورد مطالعه قرار گرفت.
يافته ها: مطالعات بافت شناسي داربست ها نشان دادند كه در غلظت 1 درصد سديم دودسيل سولفات سلول زدايي از بافت غشاء اشنايدريان سينوس ماگزيلا به طور كامل صورت گرفته است و همچنين بر طبق مطالعات ميكروسكوپ نوري و الكتروني مشخص شد كه رشته هاي كلاژن سالم باقي مانده اند. اما در غلظت هاي 0/5 و 0/1 درصد، در حاشيه هاي ماتريكس ميزان كمي از حضور سلول ها مشاهده شد و سلول زدايي به صورت كامل انجام نشده بود.
نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه بيانگر اين است كه داربست طبيعي حاصل، با حفظ تركيبات اصلي مي تواند بستر مناسبي جهت بررسي رفتارهاي سلولي باشد و مدل مناسبي به عنوان تحقيقات اوليه در ترميم و كاربرد در مهندسي بافت باشد.
چكيده لاتين :
Introduction: Biological matrix has received special attention in recent medical and biological researches. Cells of tissue are supported by extracellular matrix (ECM). Extracellular matrix is used as a scaffold for morphogenesis, proliferation, migration, and differentiation in tissue engineering. Extracellular matrix of natural tissues can be used as a scaffold for reconstructing biological tissues in tissue engineering. Human maxillary sinus membrane consists of cells and ECM which contain collagen, elastin, and proteoglycans. Collagen can be used as a natural scaffold via high level of biocompatibility.
Materials & Methods: In this study, Human maxillary sinus membrane were decellularized by two techniques , physical method (liquid nitrogen) and chemical procedures via increment concentration of sodium dodecyl sulfate (SDS) in three groups. The samples were fixed with Bouin's fixator, and then were stained with Hematoxylin & Eosin. decellularised Human maxillary sinus membrane was evaluated with scanning electrone microscope.
Results: Histological evaluation of decellularized scaffolds revealed that cells of the schneiderian membrane tissues were completely removed via concentration of 1% of SDS. Scanning Electrone Microscope (SEM) (Leo-VP1450, Germany) of the scaffolds indicated that collagen fibers of connective tissue remained intact. In 0.5 and 0.1% concentrations of SDS, few cells were observed at peripheral of ECM, so decellularization process was not complete.
Conclusion: According to the results, scaffolds prepared from Human Maxillary Sinus Membrane could be used as a suitable scaffold for In vitro investigation and reconstruction and tissue engineering
عنوان نشريه :
مجله دانشكده دندانپزشكي مشهد
عنوان نشريه :
مجله دانشكده دندانپزشكي مشهد