بررسي ميزان بروز تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحي در دو روش القاء بي‌ هوشي با پروپوفول و القاء و حفظ بي‌ هوشي با پروپوفول

Incidence of post operative nausea and vomiting following induction and maintance of general anesthesia with propofol or induction by propofol and maintenance with isoflurane: A randomized clinical trial

سابقه و هدف: تهوع و استفراغ بعد از عمل (Post-operative nausea and vomiting, PONV) از عوارض شايع پس از جراحي است كه اثرات زيان باري دارد. اگر اين عارضه شايع توسط داروي هوشبري كه كاربرد آن اجتناب ناپذير است كاهش يابد راه حلي سودمند خواهد بود.هدف از اين مطالعه اين است كه با توجه به تاثير پروپوفول در كاهش تهوع و استفراغ و عدم وجود مطالعه اي كه در آن پروپوفول به عنوان تك دارو جهت بي هوشي باشد، در مطالعه فعلي از پروپوفول در مراحل القاء و حفظ بي هوشي استفاده و تاثير آن بر ميزان بروز PONV بررسي شده است. مواد و روش ها: در اين كارآزمايي باليني 196 بيمار كه طبق كلاس І و ІІ انجمن بيهوشي آمريكا در محدوده سني 65-16 سال كه كانديد اعمال جراحي عمومي، ارولوژي و ارتوپدي بودند به طور تصادفي به دو گروه 98 نفره A و B تقسيم شدند. در گروه A ، القاء و حفظ بي هوشي با پروپوفول و در گروه B جهت القاء از پروپوفول و براي حفظ بي هوشي از ايزوفلوران استفاده و ميزان بروز PONV طي 6 ساعت اول بعد از جراحي ثبت شد. يافته ها: ميزان بروز PONV در گروه A (پروپوفول+پروپوفول) طي 6 ساعت بعد از عمل، به طور معني داري از گروه B (پروپوفول + ايزوفلوران) كم تر بود. نتيجه گيري: نتايج نشان مي دهد كه استفاده از پروپوفول در مراحل القاء و حفظ بي هوشي در مقايسه با استفاده از پروپوفول فقط در مرحله القاء، باعث كاهش ميزان بروز PONV بعد از اعمال جراحي عمومي، ارتوپدي و ارولوژي در بيماران مي شود.

Introduction: Post operative nausea and vomiting (PONV) are one of the most common complications after surgery. One possible way for the solution of this problem is using a suitable drug for anesthesia. Propofol decreases the rate of PONV. As we know, no study used propofol as a single drug for general anesthesia. Thus, the aim of this study was to compare the incidence of PONV following anesthesia induction and maintenance by propofol with anesthesia induction by propofol and maintenance by isoflurane. Materials and Methods: In this clinical trial, 196 patients with ASA (American Society of Anesthesiologists) class I and II aged from 16 to 65 years old who were candidates for general, orthopedic and urology surgeries were chosen. The patients were randomly divided into two 98 person groups. In group A, propofol was used for induction and maintenance of anesthesia and in group B propofol and isoflurane were used for induction and maintenance of anesthesia, respectively. The incidence of PONV was recorded at 1 and 6 hours after the surgery. Results: The incidence of PONV in group A (propofol) was significantly lower than group B (propofol + isoflurane) in the first six hours after surgery. Conclusion: Our findings show that in comparison with propofol + isoflurane, using propofol for both induction and maintenance of anesthesia significantly decrease the incidence of PONV after general, orthopedic and urology surgeries.