مقايسه اثر حفاظتي عصاره آبي پروپوليس ايراني در مدل بيماري پاركينسون القا‌شده توسط 6-هيدروكسي دوپامين در موش صحرايي نر با ال‌ دوپا: ارزيابي رفتاري و بافت‌ شناسي

Comparison the protective effects of aqueous extract of Iranian propolis in 6-hydroxydopamine-induced model of parkinsonism in male rat with L-DOPA: A behavioral and histological evaluation

سابقه و هدف: بيماري پاركينسون يك اختلال نوروپاتولوژيك شايع و پيش رونده است كه به علت تحليل رفتن سيستم دوپامينرژيك بخش متراكم جسم سياه ايجاد مي شود. با توجه به نقش راديكال هاي آزاد و عوامل اكسيداتيو در ايجاد اين بيماري، به نظر مي رسد كه عصاره آبي پروپوليس با داشتن تركيبات آنتي اكسيداني بتواند مانع از تخريب نوروني شود. در اين مطالعه اثرات نوروپروتكتيو تجويز داخل صفاقي عصاره آبي پروپوليس ايراني در مدل تجربي بيماري پاركينسون با ال دوپا مقايسه شده است. مواد و روش ها: در اين تحقيق 40 سر موش صحرايي نر بالغ به طور تصادفي به 8 گروه نرمال، پاركينسوني (ضايعه ديده)، گروه هاي پاركينسوني و تحت درمان با دوزهاي 50mg/kg و 100 عصاره آبي پروپوليس، گروه هاي پيش درمان با دوزهاي 50mg/kg و 100 عصاره آبي پروپوليس، گروه پاركينسوني و تحت درمان با 10mg/kg ال دوپا و گروه شم (SH) تقسيم شدند. مدل اوليه بيماري پاركينسون توسط تزريق 4 ميكروگرم 6-هيدروكسي دوپامين به داخل استرياتوم طرف چپ ايجاد گرديد. دو گروه پيش درمان از 2 هفته قبل از ايجاد بيماري روزانه 50mg/kg و 100 عصاره آبي پروپوليس ايراني را به روش داخل صفاقي دريافت كردند. دو هفته پس از ايجاد بيماري گروه هاي درماني نيز به مدت 2 هفته عصاره آبي را به صورت داخل صفاقي با دوزهاي 50mg/kg و 100 دريافت كردند. در پايان درمان ارزيابي رفتاري، شمارش نورون هاي بخش متراكم جسم سياه در رابطه با همه گروه ها بررسي شد. يافته ها: نتايج ما نشان مي دهد كه عصاره آبي پروپوليس ايراني ميزان چرخش هاي القايي را در گروه هاي درماني و پيش درماني كاهش داده است و هم چنين كاهش تعداد نورون هاي بخش متراكم جسم سياه را تخفيف داده است. نتيجه گيري: يافته هاي ما نشان مي دهد كه در مدل هاي آزمايشگاهي، تجويز داخل صفاقي عصاره آبي پروپوليس ايراني داراي اثر حفاظتي قابل ملاحظه اي در برابر توكسيتي 6-هيدروكسي دوپامين مي باشد

Introduction: Parkinson´s disease(PD) is a common and progressive neuropathological disorder due to degeneration of neurodopaminergic system in substantianigra pars compacta. With regard to the role of free radicals and oxidative agents in PD, it seems that aqueous extract of propolis with antioxidant contents can prevent neural degeneration. In this study, neuroporotective effects of intrapritoneal (ip) injection of aqueous extract of Iranian propolis and L-DOPA were compared in an experimental model of PD. Materials and Methods: In this study, forty male rats were randomly divided into 8 groups: normal (N), lesioned (L), lesionedpropolis-treated 50,100mg/kg (L+propolis), lesioned L-DOPA-treated (L+LDOPA), propolis-pretreated and then lesioned 50,100mg/kg (pretreatment+L) and sham-operated(SH) groups. The early PD model was induced by unilateral (left) intrastriatal injection of 6-hydroxydopamine (6-OHDA, 4 μg/μl of saline-ascorbate). The pretreatment+L groups was received intra-peritoneal (ip) pretreatment of aqueous extract of Iranian propolis (AEP) (50,100mg/kg/daily) for 2 weeks before surgery. Two weeks after surgery, the treatment groups were received ip treatment of AEP (50,100 mg/kg/daily) and LDOPA (10mg/kg/daily) respectively for two weeks. After two weeks treatment, the animals were tested for rotational behavior and the number of substantianigra pars compacta (SNC) neurons. Results: Our results showed that the aqueous extract of Iranian propolis decrease the rotational behavior in treatment and pretreatment rats and attenuate the reduction of number of SNC neurons. Conclusion: Our finding shows in experimental model of PD, intra-peritoneal administration of aqueous extract of Iranian propolis has remarkably protective effects against 6-OHDA toxicity.