بررسي نگرش و عملكرد دندان‌پزشكان عمومي شهر اصفهان نسبت به تجويز آنتي‌بيوتيك در بيماري‌هاي پريودنتال

Evaluation of Attitudes and Practice of Isfahan General Dentists in Relation to Antibiotic Prescription in Periodontal Diseases

مقدمه: داروهاي آنتي‌بيوتيك، باعث بهبودي بيماري‌هاي عفوني شايع مي‌شود. از سوي ديگر، مصرف داروهاي آنتي‌بيوتيك، يكي از مهم‌ترين علت‌هاي مقاومت آنتي‌بيوتيكي است. علاوه بر لزوم استفاده از آنتي‌بيوتيك‌ها در بسياري از بيماري‌هاي دهان و دندان مانند بيماري‌هاي پريودنتال، الگوي تجويز آنتي‌بيوتيك‌ها در بسياري از كشورهاي جهان نامناسب مي‌باشد. هدف از اين مطالعه، بررسي نگرش و عملكرد دندان‌پزشكان عمومي شهر اصفهان نسبت به تجويز آنتي‌بيوتيك در درمان بيماري‌هاي پريودنتال بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي توصيفي- تحليلي از نوع مقطعي، تعداد 140 دندان‌پزشك عمومي شهر اصفهان با روش نمونه‌گيري تصادفي آسان انتخاب شدند. به هر كدام از آنها يك پرسش‌نامه حاوي 9 سؤال نگرش و 7 سؤال عملكرد داده شد. سپس پرسش‌نامه‌ها جمع‌آوري و داده‌ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون تجزيه و تحليل شدند (α = 0/05). يافته‌ها: بر اساس استانداردهاي پذيرفته شده، حدود 85 درصد (119 نفر) از دندان‌پزشكان، نگرش صحيحي در مورد تجويز آنتي‌بيوتيك در بيماري‌هاي پريودنتال داشتند و هيچ فردي با نگرش غلط در اين مطالعه وجود نداشت. همچنين نتايج نشان داد كه حدود 34/3 درصد (48 نفر) از دندان‌پزشكان، داراي عملكرد متوسط و65/7 درصد (92 نفر) باقي‌مانده داراي عملكرد خوبي در تجويز آنتي‌بيوتيك در بيماري‌هاي پريودنتال بودند. در ضمن رابطه‌ي معني‌داري بين نگرش و عملكرد وجود نداشت (p value = 0/5, r = -0/05). نتيجه‌گيري: با توجه به مطالعه‌ي حاضر، دندان‌پزشكان عمومي شاغل در شهر اصفهان، نگرش و عملكرد قابل قبولي در رابطه با تجويز آنتي‌بيوتيك در بيماري‌هاي پريودنتال داشتند، اگرچه اين نگرش و عملكرد از حد ايده‌آل فاصله داشت.

Introduction: Antibiotics help resolve common infectious diseases. On the other hand, use of antibiotics is one of the most important reasons for resistance to antibiotics. Despite the necessity to administer antibiotics in many oral and dental diseases such as periodontal diseases, the pattern of prescribing antibiotics is inappropriate in many countries. The aim of this study was to evaluate the attitudes and practice of Isfahan general dental practitioners in relation to prescription of antibiotics in periodontal diseases. Materials & Methods: In this cross-sectional/analytical study, 140 general dental practitioners were selected using simple random sampling technique. A questionnaire with 9 questions on attitude and 7 questions on practice was submitted to each of them. Then the questionnaires were collected and data were analyzed with SPSS 22 using Pearson's correlation coefficient (α = 0.05). Results: The results of this study showed that according to the accepted standards, 85% (n = 119) of dentists had correct attitudes toward prescription of antibiotics in periodontal diseases, and there was no subject with incorrect attitude. The results also showed that 34.3% (n = 48) of dentists had moderate and 65.7% (n = 92) had good practice about prescription of antibiotics in periodontal diseases. In addition, there was no significant relationship between mean scores of attitude and practice (r = -0.05, p value = 0.5). Conclusion: This study showed that general dental practitioners in Isfahan have acceptable attitudes and practice about antibiotic prescription in periodontal diseases, although this attitude and practice are far from the ideal.