بررسي ساختار زمان در خسرو و شيرين نظامي گنجوي بر اساس الگوي زمان و روايت ژنت

The Analysis Of Time Structure In Nizami's Khosrow and Shirin On The Basis Of Gennete Narration and Time Model

الگوي روايي ژنت يكي از مؤثرترين نظريه‌ ها در روايت‌ شناسي است. در بخشي از اين نظريه ژرارد ژنت زمان داستان را در سه مبحث عمدۀ نظم، تداوم و بسامد بررسي مي‌ كند. او نشان مي‌ دهد كه هر يك از مؤلفه‌ هايي كه در اين سه مبحث تعريف مي‌ شود يكي از سه حالت شتاب: مثبت، منفي و يا ثابت را به روايت داستان مي‌ دهد. خسرو و شيرين نظامي گنجوي يكي از شاهكارهاي بي‌ نظير در قلمرو ادبيات داستاني است. اين اثر ماندگار ادب فارسي به دليل داشتن ظرفيت‌ هاي دقيق روايي، توانايي محك خوردن با معيارهاي نوين ادبيات داستاني و دانش روايت‌ شناسي را دارد. بنابراين، اين پژوهش در تلاش است كه با تحليل جايگاه و كاركرد عنصر زمان و بررسي زمان‌ مندي روايت‌ هاي خسرو و شيرين، رويكردي نوين در مطالعۀ داستان‌ هاي خمسه را معرفي و الگوهاي روايي داستان‌ ها را شناسايي نمايد. علاوه بر شناخت دستور زبان روايي نظامي در اين داستان، ايجاد پيوند بين ادبيات كهن پارسي با رويكردهاي مدرن مد نظر پژوهشگر بوده است.

Genette narrative model is one of the most effective theories in narratology. In a part of the theory Gérard Genette studies the narrative time on three major issues: the order of the narrative, the speed of the narrative and the frequency of events. He showed that each of the three elements defined in this issue can speed up or slow down the narration or give a constant speed to the narration. Hakim Nizami Ganjavi’s Khosrow and Shirin is one of the unsurpassed masterpieces in the realm of fiction. The perdurable magnum opus of Persian literature can be tested by the modern criteria of fiction and narratology knowledge due to accurate narrative capacities. So, this study is trying to introduce a new approach in studying Khamse’s stories and identify narrative patterns of stories by analyzing the status and function of the element of time and by studying the scheduling of Khosrow and Shirin narrations. In addition to the recognition of Nizami’s narrative grammar of the story, the researcher has considered linking the ancient Persian literature and modern approaches.