مقايسه سلامت دنداني در بيماران دياليزي كليوي با افراد سالم

Dental Health Status in Renal Dialysis Patients Compared to Healthy Individuals

مقدمه: بيماران مبتلا به مرحله پاياني نارسايي كليه با تغييرات دهاني متعددي نظير بوي بد دهان، هيپوپلازي مينا، افزايش جرم و بيماري هاي پريودنتال مواجه هستند كه مي تواند سلامت آنها را به مخاطره بيندازد و دياليز منجر به تغيير در برخي از اين عوارض مي گردد. اين مطالعه با هدف مقايسه شاخص سلامت دنداني در بيماران تحت درمان دياليز كليه با افراد سالم انجام گرفت. روش بررسي: در اين مطالعه مورد- شاهدي، 134 بيمار همودياليزي و سالم بررسي شدند. نمونه هاي دو گروه از نظر سن، جنسيت و تحصيلات همسان بودند. داده هاي مورد نياز با استفاده از فرم اطلاعات دموگرافيگ و شاخص سلامت دندانيDMFS (كه مجموع سطوح پوسيده، پر شده و از دست رفته است) جمع آوري شد. تحليل آماري با از آزمون هاي من ويتني، كروسكاواليس و ضريب همبستگي اسپيرمن انجام شد. نتايج: ميانگين DMFS در بيماران دياليزي 42.95±90.28 و در گروه كنترل 42.35±96.12 بود كه اين اختلاف از نظر آماري معني دار نبود. افراد داراي تحصيلات بيشتر، DMFS پايين تري داشتند. در بيماران دياليزي، با افزايش سن،DMFS افزايش پيدا كرد. مدت زمان دياليز و تعداد دفعات دياليز در ماه با هيچكدام از شاخص هاي سلامت دنداني ارتباطي نداشت. نتيجه گيري: بر اساس مطالعه ما، سلامت دنداني بيماران داراي نارسايي انتهايي كليه تحت درمان با همودياليز در مقايسه با افراد سالم تفاوتي نداشت، گر چه سلامت دنداني ضعيف با افزايش سن و تحصيلات پايين بيماران دياليزي مرتبط بود

Introduction: Although patients with end-stage renal disease confront numerous oral manifestations such as oral uremic odor، enamel hypoplasia، increased dental calculus and periodontal diseases، which may be hazardous for their systemic health، dialysis can change occurrence of such complications. Therefore، this study aimed to compare dialysis patients with the healthy individuals in regard with dental health index. Methods: In this case-control study، 134 hemodialysis and healthy patients were evaluated. Both groups were matched according to their age، gender، and educational background. The study data were colleted utilizing DMFS index (Decayed، Missed and Filled Surfaces of teeth) as well as demographic data forms. The data were analysed via Mann-Whitney، Kruskal-Wallis and Spearman tests. Results: Mean DMFS was reported 90.28±42.95 and 96.12±42.35 within dialysis patients and the control group، respectively. Even though DMFS within dialysis patients was lower compared to that of the control group، this difference was not statistically significant(P=0.79). In dialysis patients، the individuals with higher education level were demonstrated to have lower DMFS index، wheres those with a higher age revealed an increased DMFS. Moreover، no significant correlation was detected between length of dialysis period as well as number of dialysis times per month with the dental health indexes. Conclusion: The present study findings revealed no significant diference between dialysis and healthy groups in regard with the dental health. However، a significant correlation was reported between low education level and old age with the low dental health indexes.