ارزيابي سه مديريت زراعي و شش رقم جهت صرفه جويي آب در سه ماهه اول فصل رشد در زراعت چغندرقند

Evaluation of three agronomic management on economic water consumption for six cultivars of sugar beet during the first three months of the growing season

تنش رطوبتي پس از سبز شدن و كشت پس از آخرين آبياري گندم، دو مديريتي مي باشد كه چغندركاران مناطق خشك ايران جهت مقابله با كم آبي در سه ماهه اول سال به آن مبادرت مي ورزند. هدف از اين بررسي مقايسه اين دو مديريت زراعي با كشت زودهنگام و بدون تنش بوده كه ارقام مختلف نيز در آن ملحوظ شده است. در سالهاي 1372 تا 1374 در مزرعه تحقيقاتي كبوترآباد مركز تحقيقات كشاورزي اصفهان با بافت لوم رسي سيلتي انجام شد. كرت هاي اصلي به سه مديريت زراعي 1- كشت زودهنگام و آبياري كافي (شاهد) 2- كشت زودهنگام و تنش رطوبتي پس از سبز شدن بذر تا پس از آخرين آبياري گندم 3- كشت بعد از آخرين آبياري گندم اختصاص داشت و شش رقم تجارتي چغندرقند بعنوان كرت فرعي در يك طرح كرتهاي يكبار خرد شده با چهار تكرار منظور گرديدند. مديريت هاي مورد مطالعه در سالهاي 1373 و 1374 تأثير معني دار بر عملكرد ريشه و قند داشتند، ليكن بر ساير صفات تأثير معني دار نداشتند. در سال 1374 درصد قند و عملكرد قند سفيد ارقام متفاوت بود. بقيه صفات در دو سال ديگر آزمايش تفاوت معني دار نشان ندادند. كشت زودهنگام همراه با تنش در سه سال آزمايش عملكرد قند بالاتري از دو مديريت ديگر داشت. مديريت ديركاشت نيز با شاهد تفاوت آماري راندمان بالاتر توليد قند را مديريت همراه با تنش و ديركاشت نشان دادند. پائين بودن شاهد ناشي از عارضه زردي بود كه ازمايش در سه سال اجرا به آن مبتلا شد. در نتيجه بيشتر در اين رابطه نياز است و با توجه به نياز در صرفه جويي آب دو مديريت كشت زود هنگام همراه با تنش و ديركشت در مناطق چغندركاري مناطق خشك به لحاظ عملكرد قند قابل استحصال خوب و مقابله با عارضه زردي قابل توصيه مي باشد. كليدواژه‌ها

Most sugar beet breeders in dry regions of Iran use agronomic managements to face water shortage, during the first three months of the growing season: water deficit after germination, and planting after the last irrigation of wheat crop. The effective of this study is the comparison of this agronomic managements with early planting with no water stress. This research was carried out during 1993-1995 in Kaboutarabad research station of Esfahan in a sility clay loam soil. The main plots of the three agronomic managements consisted of early planting and complete irrigation (check), early planting and water stress after germination till the last irrigation of wheat crop, and planting after the last irrigation of crop and six commercial cultivars of sugar beet as subplots in a split plot design with four replications. These managements showed significant effects on root and white sugar yield during 1994-1995. However, management had no significant effects on other characteristics. In 1995, the percentage of sugar and white sugar yield of cultivars were different. Other characteristics during the first two years showed non significant differences. Early planting with water stress during the three years had higher sugar yield in comparison with the other two management. Late planting didn’t show significant difference with the check. Higher efficiency in sugar yield was obtained by post planting with water stress. The low yield in check treatment was due to chlorosis during the three years of experiment, which requires more research. It is concluded that in dry regions economic water use in sugar beet crop can be achieved by either early planting with water stress or post planting which result in fairly acceptable white sugar yield and facing against chlorosis.