بررسي تاثير مداخله ارگونوميك در كاهش اختلالات اسكلتي - ماهيچه اي در كاركنان دانشكده پزشكي شيراز

Ergonomic intervention effect in reducing musculoskeletal disorders in staff of Shiraz Medical School

زمينه و هدف: درصد بالايي از ناراحتي هاي اسكلتي- ماهيچه اي به علت وضعيت بدني نامناسب و طراحي ضعيف ايستگاه هاي كار مي باشد. بنابراين پژوهش حاضر جهت بررسي ميزان شيوع اختلالات اسكلتي- ماهيچه اي، ارزيابي ايستگاه هاي كاري و بررسي تاثير اقدامات مداخله اي ارگونوميك در بين كاركنان دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شيراز انجام گرديد. روش بررسي: در اين مطالعه مداخله اي، 200 نفر از كاركنان واحدهاي مختلف دانشكده پزشكي شركت نمودند. افراد به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و گواه تقسيم شدند. اطلاعات به وسيله پرسشنامه، روش هاي استانداردRULA و QEC، جمع آوري شد و همچنين ليست ارزيابي ارگونوميك پست هاي كار به منظور ارزيابي شرايط كاري استفاده گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد كه بعد از انجام اقدام مداخله اي جهت گروه آزمايش، بين افزايش آگاهي از اصول ارگونومي و بهبود ايستگاه كاري ارتباط معني داري (p£0.05) وجود دارد. همچنين كاهشي معني دار(p£0.05) در ميزان ناراحتي اسكلتي- ماهيچه اي توسط كاركنان گروه آزمايش بعد از مداخله، مشاهده گرديد. سطح خطر بعد از اقدام اصلاحي كمتر شد و وضعيت بدن بهبود يافت. همچنين ارتباط معني داري (p£0.05) بين سطح خطر با گردن و شانه درد در گروه آزمايش مشاهده شد. بعد از انجام مداخله، امتياز ايستگاه كار نيز افزايش معنادار (p£0.05) يافت. نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي اين مطالعه مي توان گفت كه مداخله ارگونوميك مي تواند باعث بهبود وضعيت بدن، ايستگاه هاي كار و همچنين كاهش ميزان شيوع اختلالات اسكلتي – ماهيچه اي در بين كاركنان شود

Background and aim: High percentage of musculoskeletal disorders occurs due to awkward working posture and poor workstation design. So this study was conducted to determine the prevalence rate of musculoskeletal disorders, evaluate workstations and investigate the effectiveness of ergonomic interventional measures among medical school staff of Shiraz University of Medical Sciences (SUMS). Methods: In this interventional study, 200 employees of different units of medical school of SUMS participated. They were randomly divided into experimental and control groups. Data were collected via anonymous questionnaire, RULA and QEC techniques as well as an ergonomic workstation checklist that was used to evaluate working conditions. Results: The results showed that after conducting interventional program for the experimental group there was a significant relationship between employees' increased awareness of ergonomics and workstation improvement (p≤0.05). Additionally, the prevalence rate of reported musculoskeletal disorders in experimental group was significantly reduced following intervention (p≤0.05). After corrective measures, level of risk was decreased and working postures were improved. A significant relationship was observed between risk levels and neck and shoulder pain in the experimental group (p≤0.05). Following the intervention, workstations scores were increased significantly. Conclusion: On the basis of the findings of this study, it could be noted that the ergonomic interventional program was effective to improve working posture and workstations as well as to reduce the prevalence of musculoskeletal disorders among the staff.