پديد آورندگان :
مظلومي، عادل دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت , عيوض لو،ميثم دانشگاه علوم پزشكي تهران , فرشاد، علي اصغر دانشگاه علوم پزشكي تهران , حسيني، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي تهران
كليدواژه :
توانايي كار , شاخص توانايي كار , ويژگي هاي فردي , فاكتورهاي مرتبط با سبك زندگي , خودروسازي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: توانايي انجام كار پايه و اساس رفاه و سلامت در زندگي همه افراد مي باشد. فاكتورهاي زيادي بر روي توانايي كار اثر مي گذارند مانند كار و شرايط كار، سازمان دهي كار و ويژگي هاي فردي كارگر. در اين مطالعه به ارزيابي شاخص توانايي كار در ميان كارگران شاغل در گروههاي شغلي مختلف در يك شركت خودروسازي و تعيين ارتباط بين شاخص توانايي كار با ويژگي هاي فردي و فاكتورهاي مرتبط با سبك زندگي پرداخته شد.
روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع توصيفي- مقطعي مي باشد. روش جمع آوري داده ها بر اساس بازديد و تكميل پرسشنامه شاخص توانايي كار به صورت نيمه مصاحبه اي مي باشد. جامعه مورد مطالعه شامل 271 نفر از پرسنل يك شركت خودروسازي مي باشد و گروههاي شغلي مورد مطالعه نيز شامل پرسنل اداري، خدمات فني، سالن رنگ، ساخت و مونتاژ بودند. جهت بررسي ارتباط بين شاخص توانايي كار با ويژگي هاي فردي و فاكتورهاي مرتبط با سبك زندگي از آزمون هاي آماري آناليز واريانس يك طرفه، تي مستقل، كروسكال واليس و همچنين براي توزيع طبقه بندي امتياز شاخص توانايي كار در گروههاي شغلي از آزمون آماري كاي اسكوئر و در نهايت به منظور تعيين همبستگي ميان امتياز نهايي شاخص توانايي كار با هر يك از ابعاد پرسشنامه از ضريب همبستگي اسپيرمن استفاده گرديد.
يافته ها: ميانگين شاخص توانايي كار در مطالعه حاضر 37.67 با انحراف معيار 5.87 محاسبه گرديد. همچنين توزيع طبقه بندي شاخص توانايي كار بدين صورت بود كه 7.4% در رده (ضعيف)، 36.16% در رده (متوسط)، 38.75% در رده (خوب) و 17.71% در رده (عالي) قرار گرفتند. با افزايش سن، توانايي كار كاهش معناداري از خود نشان داد (P<0.001). همچنين افرادي كه از سطح تحصيلات بالاتري برخوردار بودند امتياز شاخص توانايي كار بهتري داشتند. بين فاكتورهاي مرتبط با سبك زندگي (چاقي، مصرف سيگار، ورزش) و شاخص توانايي كار ارتباط معني داري يافت شد (P<0.001). همچنين بين داشتن سابقه كاري بالاتر، ماهيت فيزيكي شغل و شاخص توانايي كاري پايين ارتباط معني دار وجود داشت (P<0.001).
بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصله و بر اساس معيار موسسه بهداشت شغلي كشور فنلاند توانايي كار در مطالعه حاضر در سطح خوب (43-37) قرار مي گيرد، اما با توجه به ميانگين سني جمعيت مورد مطالعه (35سال) ميانگين امتياز شاخص توانايي كار مطلوب نمي باشد. ويژگيهاي فردي مانند سن و فاكتورهاي مرتبط با سبك زندگي از عوامل تاثيرگذار بر توانايي كار هستند. لذا پيشنهاد مي شود كه برنامه هاي پيشگيري كننده مرتبط با بهبود سبك زندگي به منظور افزايش توانايي كار مورد توجه قرار بگيرد كه از جمله اين موارد مي توان به برقراري فعاليت هاي مستمر ورزشي در كارخانه، عدم مصرف سيگار و برقراري رژيم غذايي مناسب جهت برخورداري از وزن ايده آل اشاره كرد. ضمن اينكه توجه به وضعيت سلامتي و ظرفيت هاي عملكردي پرسنل بايد در اولويت برنامه هاي حفظ و ارتقاء توانايي كار قرار بگيرد
چكيده لاتين :
Background and aims: The ability of work is the basis of well-being for all of us. Many factors affect the
work ability such as work and work condition, work organization and human resource. The aim of this study
was to assess the work ability among car manufacturing workers and determine the relationship between the
work ability index with individual characteristics and life style factors.
Method: The study was a descriptive cross-sectional investigation. The subjects comprised of 271 workers
with mean age of 35 years who occupied by a car manufacturing Company. They completed the Work Ability
Index Questionnaire during semi interview sessions. The job groups of Painting Shop, assembling line, office
department, and technical section were studied. Statistical tests including one-way ANOVA, t-test, Kruskal
Wallis were used for analyzing the relationship between work ability index and individual characteristic as
well as life style factors. To test the distribution of work ability index score categories, a chi-square test was
used and finally, Spearman correlation coefficient was used in order to determine correlation between the final
of work ability index score with any of questionnaire items.
Results: The mean value of work ability index in this study was (37.67) with SD=5.87. The WAI categories
were 17.71% in "excellent", 38.75% in "good", 36.16% in "moderate", and 7.4% in "poor" levels. Association
between life style factors (obesity, smoking, exercise) and WAI was statistically significant (p<.0.001). Lower
WAI was associated with increasing the age, high work experience and lower education (p<.0.001).
Meanwhile, physical demand of the jobs was strongly associated with the WAI score (p<.0.001).
Conclusion: On the basis of Finnish Institute of Occupational Health, the value of work ability in current
study was in good category (37-43); but, concerning the mean age (35 years) of the studied population the
mean value of work ability is not appropriate. Individual characteristics, such as age and life style, are most
effective factors on work abilities of the employees. Therefore, preventive programs relating to the work
conditions as well as life style should be considered for improving the work ability. Some of these actions are
establishing effective ergonomics evaluation and intervention programs, decreasing smoking rate, proposing
appropriate diets to maintain ideal weight and functional capacity of the workers.
