تأثير دعا بر سطح اضطراب اعضاي خانواده بيماران تحت عمل جراحي عمومي در بيمارستان شهيد بهشتي كاشان

Effect of Prayer on the anxiety level in the family members of patients undergoing general surgery in Shahid Beheshti Hospital of Kashan

مقدمه: دعا­ و نيايش يك مداخله سنتي براي تسكين بيماري و پيشبرد سلامتي است كه به صورت فردي يا دسته جمعي انجام مي ­شود. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير دعا بر سطح اضطراب اعضاي خانواده بيماران تحت عمل جراحي عمومي در بيمارستان شهيد بهشتي كاشان در سال 1391 انجام شد. مواد و روش ­ ها: مطالعه حاضر نيمه تجربي مي­ باشد كه بر روي 80 نفر از اعضاي خانواده بيماراني كه تحت عمل جراحي عمومي بودند انجام گرفت. اعضاي خانواده بيماران به طور تصادفي در دو گروه شاهد و آزمون قرار گرفتند. براي گروه آزمون ترجمه دعاي هفتم، دهم و سيزدهم صحيفه سجاديه، با عنوان ­هاي دعا هنگام رخ­ دادن حادثه غم­ انگيز، دعا در پناه بردن به خداي متعال و دعا در طلب حاجت توسط دستگاه هدفون و گوشي به مدت حدوداً 20 دقيقه پخش شد. در گروه شاهد مداخله ­اي انجام نگرفت. قبل و بعد از مداخله پرسشنامه اسپيل برگر توسط اعضاي خانواده بيماران در دو گروه تكميل شد. نتايج توسط نرم افزار آزمون­ هاي آماري t و كاي دو و آناليز واريانس يك طرفه تجزيه و تحليل شد. يافته­ ها: يافته­ ها نشان داد ميانگين نمره اضطراب آشكار و پنهان گروه آزمون بعد از مداخله تفاوت معني­ داري داشته است (p≤0.05). اين تفاوت بعد از مداخله بين گروه شاهد و آزمون نيز معني­ دار بود (p<0.05) . نتيجه­ گيري: با توجه به يافته­ ها، دعا مي­ تواند تاثير مثبتي بر روي كاهش اضطراب داشته و از طريق خواندن دعا مي­ توان اضطراب اعضاي خانواده بيماران را قبل از جراحي كاهش داد.

Introduction: Prayer is a traditional intervention for relief from disease and upgrading health which could be done individually or collectively. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of Prayer on anxiety in family members of patients undergoing general surgery in Shahid Beheshti hospital of Kashan in 2012. Material and Methods: This quasi-experimental study was performed on 80 family members of patients undergoing general surgery. Family members of patients were randomly selected and placed into two groups: experimental and control. The experimental group listened to the translated versions of the seventh , tenth and thirteenth prayers of the Sahife Sajadieh with titles "Pray when tragedy strikes, Pray for refuge to God, Pray in need and seeking something from God for 30 minutes by headphones. The control group did not receive any intervention. Before and after the intervention Spil Berger questionnaire was completed for the two groups. Data was analyzed using SPSS Version16 , Chi-Square, t-tests and one-woy ANOVA. Results: Findings indicated a significant difference between the mean of open and hidden anxiety in the experimental group before inter Vention (p≤0.05). This difference was also significant in the experimental and control groups, after the intervention (p<0.05). Conclusion: According to the findings, prayer has a positive effect on reducing the anxiety and could reduce the anxiety in the family members of patients before the surgery . Keywords