مدل بي عدالتي سازماني، استرس و فرسودگي هيجاني در پرستاران زن

The model of organizational injustice, stress and emotional exhaustion among female nurses

زمينه و هدف: پرستاران زن از زمره افرادي هستند كه ب ه واسطه شرايط شغلي حساس خود با عوامل استرس آور گوناگوني مواجه هستند. اين مواجهه آن ها را مستعد استرس و فرسودگي هيجاني مي سازد. يكي از عوامل استرس آور مهم در محيط هاي كاري پرستاران بي عدالتي است. هدف از اين مطالعه بررسي نقش بي عدالتي در استرس و فرسودگي هيجاني در يك مدل چند سطحي است. روش بررسي اين مطالعه از نوع مطالعات توصيفي، همبستگي نوين است. جامعه آماري پژوهش را پرستاران زن يك مجموعه بيمارستاني در شهر اصفهان در پائيز 1389 (140 پرستار) تشكيل دادند، كه از ميان آن ها 100 نفر از طريق نمونه گيري سهل الوصول انتخاب شدند. ابزارهاي جمع آوري داده ها، شامل پرسشنامه 5 سوالي استرس شغلي، پرسشنامه 9 سوالي فرسودگي هيجاني و سه پرسشنامه سه سوالي براي بي عدالتي توزيعي، رويه اي و تعاملي بود. داده ها با استفاده از مدل سازي معادله ساختاري(SEM) و تحليل واسطه اي مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين بي عدالتي توزيعي، رويه اي و تعاملي با استرس و فرسودگي هيجاني پرستاران زن رابطه مثبت و معناداري (p<0.01) وجود دارد. نتايج حاصل از مدل سازي معادله ساختاري (SEM) نشان داد كه بي عدالتي رويه اي و تعاملي با استرس شغلي و استرس شغلي نيز با فرسودگي هيجاني طي يك مجموعه روابط دو سطحي داراي رابطه مستقيم هستند، اما بي عدالتي توزيعي با استرس شغلي داراي رابطه مستقيم نيست. تحليل واسطه اي نيز نشان داد كه استرس شغلي متغير واسطه اي كامل در رابطه بي عدالتي رويه اي و تعاملي با فرسودگي هيجاني است. نتيجه گيري: شواهد حاصل از مدل تاييد شده در اين پژوهش، نشان از آن دارد كه بي عدالتي رويه اي و تعاملي براي زنان پرستار يك عامل استرس آفرين جدي است كه در صورت تداوم باعث فرسودگي هيجاني در آن ها مي شود

Background and aims: Femalenurses are among people who exposed to various stressors because of their critical job conditions. This exposure predisposes them to stress and emotional exhaustion. One of the important stressors in nurses' workplaces is injustice. The purpose of this study is to investigate the role of injustice on stress and emotional exhaustion in a multilevel model. Methods: The present study is a modern descriptive correlation one. Research statistical population included the female nurses of a hospital in Esfahan City in autumn 1389 (140 nurses), among them, 100 persons were selected using convenience sampling. The data gathering instruments were job stress questionnaire with 5 items, emotional exhaustion with 9 items and three questionnaires, each with 3 items for distributive, procedural and interactional injustice. Data were analyzed using structural equation modeling (SEM) and mediation analysis. Results: The results indicated that, there were positive significant relationship between distributive, procedural and interactional injustice with female nurses' stress and emotional exhaustion (P<0.01). The results of SEM indicated that, in two level relationships, there were direct relationships between interactional and procedural injustice with job stress and between job stresses with emotional exhaustion, but there was no direct relationship between distributive injustice and job stress. Mediation analysis also showed that job stress is a complete mediator variable in relations between procedural and interactional injustice with emotional exhaustion. Conclusion: The evidences from confirmed model of the research indicated that, procedural and interactional injustice is a serious stressor for female nurses, which to continue, results in emotional exhaustion