بررسي رابطه ي بين شيوه هاي تصميم گيري مديران و سلامت سازماني در گروه هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

A study of the relationship between managers' decision making styles and organizational health in Isfahan University of Medical Sciences

زمينه و هدف: شيوه تصميم گيري مديران مي تواند در راستاي عملكرد صحيح گروه هاي آموزشي در دانشگاه ها موثر باشد و تاثير مثبت آن بر سلامت سازماني گروه سبب افزايش اثربخشي آن مي گردد. هدف از انجام اين پژوهش بررسي رابطه بين شيوه هاي تصميم گيري مديران و سلامت سازماني در گروه هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان است. روش بررسي: نوع پژوهش توصيفي، همبستگي است. جامعه آماري اين مطالعه، شامل كليه اعضاي هيات علمي دانشكده هاي دانشگاه (594 نفر) در سال تحصيلي 88- 1387 بود و يك نمونه 234 نفري با روش نمونه گيري طبقه اي تصادفي انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته شيوه تصميم گيري و پرسشنامه استاندارد سلامت سازماني هوي و فيلدمن (1990) بود. پايايي آن ها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ (r2=0.92, r1=0.86) محاسبه گرديد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (15) و در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي صورت گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه شيوه تصميم گيري مشورتي، بيشترين ميانگين و شيوه تصميم گيري آمرانه، كم ترين ميانگين را در ميان مديران گروه ها دارد. همچنين ميزان سلامت سازماني بيشتر از سطح متوسط بوده، ليكن ميزان يگانگي نهادي و نفوذ مدير در سطح متوسط بوده است. از طرفي، رابطه بين نمرات شيوه تصميم گيري و ابعاد سلامت سازماني معنادار و مثبت بوده است. ليكن رابطه بين نمرات تصميم گيري آمرانه و ابعاد حمايت منابع و روحيه، رابطه بين نمرات تصميم گيري مشورتي و بعد يگانگي نهادي، رابطه بين نمرات تصميم گيري مشاركتي و ابعاد يگانگي نهادي، حمايت منابع، روحيه و تاكيد علمي از نظر آماري معنادار نيست. بحث و نتيجه گيري: تصميم گيري مبتني بر مشورت و مشاركت در گروه هاي آموزشي مي تواند موجب تقويت و حفظ سلامت سازماني شود. روحيه بالاي اعضا و يگانگي نهادي از ابعاد مهم سلامت سازماني بوده و به ارتقاء فرآيندهاي آموزش و پژوهش در گروه ها منجر خواهد شد.

Background and aims: Managers decision making style can function effectively correct departments in universities and its positive impact on organizational health group will increase efficiency. The present study aims to examine the relationship between the decision-making styles and organizational health departments in Isfahan University of Medical Sciences. Methods: A descriptive and survey research method was utilized. The statistical population included all 594 members of Isfahan Medical Science University Colleges from which a sample of 201 was selected though a classified random sampling The data gathering instruments included, a researcher made decision making questionnaire and the Ho & Feldmn (1990), organizational health questionnaire. The reliability of the instruments was estimated 0.86 and 0.92 respectively, though Cronbach Alpha coefficient. Utilizing SPSS (15) statistical software, both descriptive and inferential statistics were applied to analyze the data. Results: Consultative decision making scored the highest average among the chairpersons, while the authoritative style scored the lowest average. The departments' organizational health was more than mean level in all dimensions except chairperson's influence. Moreover, a significant relationship was observed between decision making style and organizational health indices. Also a direct relationship was not observed between authoritarian decision makings and institutional integration, chairperson influence, consideration, initiating structure, and academic emphasis. A direct relationship was observed between Consultative decision making and chairperson influence, consideration, initiating structure, resource support, morale, and academic emphasis. A direct relationship was observed between Participative decision making and chairperson Influence, consideration, initiating structure. Conclusion: Consultative and participative decision making can lead to enhancement and maintenance of organizational health. High morale and institutional integration are among important organizational health dimensions and they enhance teaching and research processes in departments.