تأثير تمرينات استقامتي كم شدت و پرشدت بر سطوح لپتين، كورتيزول، تستوسترون، هورمون رشد و شاخص مقاومت انسولين در جوانان چاق كم تحرك

Effects of high and low intensity endurance training on levels of leptin, cortisol, testosterone, growth hormone, and insulin resistance index in sedentary obese men

مقدمه و هدف: ورزش و فعاليت بدني با تاثير بر هورمون هاي كنترل كننده هموستاز انرژي و متابوليسم، در تعديل چاقي و اختلالات همراه با آن توانمند است. پژوهش حاضر تاثير تمرينات استقامتي كم شدت و شديد را بر سطوح سرمي لپتين، كورتيزول، تستوسترون، هورمون رشد و شاخص مقاومت انسولين (HOMA-IR) در مردان چاق كم تحرك مورد مطالعه قرار داده است. روش شناسي: 27 مرد چاق كم تحرك (شاخص توده بدني 2/81±33/8 كيلوگرم بر مترمربع و ميانگين سني 21 سال) به طور تصادفي در دو گروه تمريني و يك گروه كنترل در 16 هفته برنامه تمرينات استقامتي كم شدت (45 -40 درصد ضربان قلب ذخيره) و استقامتي با شدت بالا (85 -80 درصد ضربان قلب ذخيره)، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60-50 دقيقه شركت كردند. سطوح سرمي لپتين، كورتيزول، تستوسترون، هورمون رشد و انسولين و شاخص هاي آنتروپومتريكي قبل و 48 ساعت بعد از آخرين جلسه تمرين اندازه گيري شدند. تجزيه و تحليل داده ها با آزمون آناليز واريانس يك سويه، تي زوجي و آزمون همبستگي پيرسون در سطح معني داري 0/05>P انجام گرفت. يافته ها: اجراي تمرينات استقامتي كم شدت ضمن كاهش معني دار سطوح سرمي لپتين (0/020=P) و شاخص هاي آنتروپومتريكي نظير وزن، درصد چربي بدن و شاخص توده بدني (0/05>P)، افزايش معني دار تستوسترون سرم (0/047=P) را در پي داشت. در گروه تمرينات پر شدت علاوه بر كاهش معني دار غلظت لپتين، HOMA-IR و بيشتر شاخص هاي آنتروپومتريكي مورد بررسي (0/05>P)؛ سطوح سرمي هورمون رشد و كورتيزول نيز با افزايش معني دار همراه بود (0/05>P). ضمناً رابطه معني دار بين تغييرات سطح سرمي لپتين با عمده شاخص هاي آنتروپومتريكي و تركيب بدن در هر دو گروه تمريني مشاهده گرديد (0/05>P). بحث و نتيجه گيري: تمرينات استقامتي پر شدت در مقايسه با تمرينات كم شدت در بهبود تركيب بدني و تعديل نيمرخ هورموني متابوليسم در مردان چاق، موثرتر است.

Introduction and purpose Exercise and physical activity ameliorate obesity and related complications via effecting on hormones that regulate energy homeostasis and metabolism. This study examined the influence of low intensity versus high intensity endurance training on serum levels of leptin, cortisol, testosterone, Growth Hormone (GH) and insulin resistance index (HOMA-IR) in sedentary obese men Materials and Methods: 27 sedentary obese men (BMI=33.8±2.81 kg/m2, mean aged 21 years) randomly assigned to two training and one control groups. The participants were exposed to 16 weeks of low intensity (40-45% of heart rate reserve) and high intensity endurance training (80-85% of heart rate reserve), 50-60 minutes per session and 3 days per week. Serum levels of leptin, cortisol, testosterone, GH and HOMA-IR, and anthropometric indices were measured before and 48 hours after last training session. Statistical analysis was done by one way ANOVA, paired t test and Pearson correlation, and P value<0.05 being considered significant. Results: Low intensity endurance training resulted in significant decreases in serum levels of leptin (P=0.020) and anthropometric indices such as weight, body fat percent and BMI (P<0.05), and significant increases in testosterone of serum (P=0.047). In addition to significant decline in leptin concentration, HOMA-IR and most of anthropometric indices (P<0.05), high intensity endurance training resulted in significant augmentations in levels of GH and cortisol (P<0.05). Furthermore, there were significant correlations between changes in serum levels of leptin and alterations of most of anthropometric indices and body composition in both training groups (P<0.05). Discussion and Conclusion: High intensity endurance training is more effective in the improvement of body composition and ameliorating metabolic hormonal profile than low intensity endurance training in obese men.