كليدواژه :
ويسفاتين , شاخص هاي متابوليكي , تمرين هوازي , زنان , ديابت نوع 2
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: ويسفاتين پروتين مترشحه از بافت چربي است، مطالعات ارتباط مستقيم بين سطوح ويسفاتين پلاسما و ديابت نوع 2 را نشان داده اند، اما تاثير تمرينات ورزشي بر سطوح اين هورمون نامشخص است. هدف تحقيق حاضر، بررسي تغييرات ويسفاتين پلاسما و شاخص هاي متابوليكي به دنبال تمرين هوازي در زنان مبتلا به ديابت نوع 2 بود.
مواد و روش ها: 40 نفر زن مبتلا به ديابت نوع 2 (ميانگين سني 5/26±58/88 سال و شاخص توده بدني 3/69±32/25 كيلوگرم/مترمربع)، به شيوه ي در دسترس و با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و به طور تصادفي به 2 گروه تقسيم شدند.20 آزمودني در گروه هوازي(12 هفته، 3 جلسه/هفته، 50-20 دقيقه و با شدت 60 تا 80 درصد ضربان قلب بيشينه) و 20 نفر در گروه كنترل (فاقد هر گونه فعاليت بدني) قرارگرفتند. نمونه هاي خوني قبل و بعد از 12 هفته مداخله جمع آوري و جهت بررسي سطوح پلاسمايي ويسفاتين، انسولين، هموگلوبين گليكوزيله (HbA1c)، گلوكز، تري گليسيريد (TG)، كلسترول (CHOL)، ليپوپروتين با دانسيته بالا (HDL-c) و ليپوپروتين با دانسيته پايين (LDL-c) مورد استفاده قرار گرفت. داده هاي بدست آمده با از نرم افزار SPSS نسخه 21 و با سطح معني داري 0/05>α تجزيه و تحليل شد.
يافته ها: نتايج نشان داد كه 12 هفته تمرين هوازي موجب كاهش معني دار ويسفاتين، گلوكز، HbA1c ،CHOL،TG و LDL-c شد. هم چنين شاخص هاي وزن، درصد چربي، شاخص توده بدني و نسبت محيط كمر به لگن در گروه هوازي نسبت به گروه كنترل كاهش معني داري داشت.
نتيجه گيري: كاهش معني دار ويسفاتين پلاسما به دنبال تمرين هوازي احتمالا ناشي از كاهش مقادير شاخص هاي تن سنجي و بهبود شاخص هاي گليسمي و نيمرخ ليپيدي است.
چكيده لاتين :
Introduction: Visfatin is a protein that secretes from adipose tissue. Previous studies have shown a direct relationship between plasma visfatin and type 2 diabetes but the effect of
exercise training on the level of this hormone in the body is yet unknown. The purpose of the present study was to evaluate plasma visfatin changes and metabolic indices response to
aerobic training in type 2 diabetes women.
Material and methods: 40 women with type 2 diabetes (age 58/33±/26 y, and body mass index 32/25±3/69) were selected by avilable and purposive sampling and subjects were randomly divided into 2 groups. 20 subject were assigned to aerobic training group (12 weeks, 3 days/week, 20-50 min/days, 60-80% maximum heart rate) and 20 subject were were assigned to control group (who did not participate in any exercise program). Blood samples were collected for assess plasma visfatin, insulin, HbA1c, glucose, TG, TC, HDL, LDL levels before and after 12 weeks of the training regimen, and the data were analyzed by
using SPSS software version 21, with a p value of <0/05 as statistically significant.
Results : Data analysis showed that 12 weeks aerobic training decreased visfatin, glucose, HbA1c, TG, CHOL, LDL-c levels. Also, there was a significant decrease in body weight, body mass index, body fat percent and waist-hip ratio in the experimental group as compared with the control group.
Conclusion: The exercise-induced reduction of plasma visfatin is most likely the result of decrease in anthropometric and glycemic indices and improvement of the lipid profile.
