شماره ركورد :
1006818
عنوان مقاله :
شيوع همسر آزاري عليه مادران در دوران بارداري و پس از زايمان در ايران
عنوان به زبان ديگر :
The prevalence of violence against women during pregnancy and postpartum in Iran
پديد آورندگان :
مطلق، محمداسماعيل دانشگاه علوم پزشكي جندي - دانشكده پزشكي -گروه اطفال , تركستاني، فرحناز دانشگاه شاهد تهران - گروه زنان و زايمان , اشرفيان اميري، حسن دانشگاه علوم پزشكي بابل - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت , ربيعي، مظفر دانشگاه علوم پزشكي بابل - دانشكده پزشكي - گروه بيهوشي , رادپويان، لاله وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي تهران - دفتر سلامت جمعيت، خانواده و مدارس - معاونت بهداشت , نصراله پورشيرواني سيدداوود دانشگاه علوم پزشكي بابل - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت , طهماسبي، بهرام دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده پرستاري و پيراپزشكي آمل
تعداد صفحه :
11
از صفحه :
78
تا صفحه :
88
كليدواژه :
همسرآزاري , خشونت جسمي و خشونت روحي , شيوع خشونت , دوره بارداري , زنان و حاملگي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: همسرآزاري به عنوان يكي از انواع خشونت هاي خانگي است كه اگر در دوره بارداري شايع باشد مي تواند پيامدهاي نامطلوبي براي مادر و نوزاد ايجاد نمايد. اين مطالعه به منظور تعيين شيوع همسرآزاري عليه مادران در دوران بارداري و پس از زايمان و عوامل وابسته به آن انجام گرفت. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي بر اساس ميزان بروز مرگ مادر در شش استان ايران در سال 1394 انجام گرفت. در هر استان 24 مركز بهداشتي دولتي به طور طبقه اي و تصادفي انتخاب شدند. در هر مركز منتخب 15 تا 20 مادري كه حداقل با يك بار مراقبت دوره بارداري تحت پوشش بودند، مورد بررسي قرار گرفتند. داده ها به طور هم زمان از پرونده بهداشتي و مصاحبه با مادران جمع آوري و در نرم افزار SPSS18 در سطح معناداري a>0.05 مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها: در بين 2704 مادر شركت كننده در مطالعه، ميزان شيوع خشونت جسمي در طول دوران بارداري و پس از زايمان 10.8 درصد و ميزان خشونت روحي 28 درصد بود. از بين 31 متغير مورد بررسي با همسرآزاري، ارتباط 10 متغير هم با همسرآزاري جسمي و هم با همسرآزاري روحي معني دار بود p>0.05. استنتاج: اين مطالعه نشان داد كه ميزان شيوع همسرآزاري در مادران ايراني برخلاف مستندات ثبتي موجود در پرونده خانوار، بسيار قابل ملاحظه است و ضرورت دارد ارائه دهندگان خدمات سلامت نسبت به پيشگيري و يا تعديل آن اقدامات متناسب انجام دهند
چكيده لاتين :
Background and purpose: Violence against women is considered a form of domestic violence. During pregnancy it could cause a range of adverse outcomes for mother and baby. This study aimed to determine the prevalence of violence against women during pregnancy and postpartum and its related factors. Materials and methods: This cross-sectional study was conducted on the incidence of maternal mortality in 2015 in six provinces in Iran. In each province 24 public health centers were selected using stratified random sampling. In each center, 15-20 mothers who had at least one session of prenatal care were examined. Data was collected simultaneously from the records available in health centers and interviewing the mothers, then analyzed in SPSS18 at a significance level of α <0.05. Results: Among 2704 mothers participating in the study, the prevalence of physical violence during pregnancy and postpartum was 8.10% and 28% suffered from psychological violence. Among 31 variables studied, 10 had a significant relationship with both physical abuse and psychological violence (P>0.05). Multistage multivariate analysis of variance showed that 7 variables had significant relationship with physical violence, and 6 variables were associated with psychological violence (P>0.05). Conclusion: Despite records available in family’s’ files, a considerable rate of domestic violence was observed against mothers in Iran, therefore, health providers are ought to prevent this by taking appropriate actions.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
فايل PDF :
7445141
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
لينک به اين مدرک :
بازگشت