بررسي اثرات سميت سلولي مشتقات دي برمو ايزاتين بر رده هاي سلولي Hela و HepG2 به روش MTT

Cytotoxic Effects of Dibromoisatin Derivatives on Hela and HepG2 Cell Lines Using MTT Assay

سابقه و هدف: تومور هايكي از مهم ترين تهديدات زندگي انسان در دنياست، و بهبود داروهاي مورد استفاده در درمان آن ها هميشه مورد نياز بوده است. ايزاتين به طور طبيعي در بسياري از گياهان وجود دارد، هم چنين به طور صناعي توسط روش هاي مختلفي سنتز مي شود. مطالعات زيادي بر روي حلقه ايزاتين انجام شده از جمله ساخت مشتقات دي برمو ايزاتين كه مي تواند اثرات ضد سرطاني از خود نشان دهد. هدف از اين مطالعه، تعيين اثرات سميت سلولي مشتقات دي برمو ايزاتين بر سلول هاي سرطاني سرويكس و كبدي مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه 10 مشتق از دي برمو ايزاتين ساخته شده با غلظت هاي 400 و mg/mL1, 50, 100, 200بر روي خطوط سلولي سرطاني كبد (HepG2) و سرويكس (HeLa) تاثير داده شد تا ميزان حيات سلولي آنها به روش MTT مورد ارزيابي قرار گيرد و سپس Ic50با استفاده از نرم افزار prism محاسبه شد. يافته ها: مقايسه اثرات سميت سلولي مشتقات دي برمو ايزاتين نشان مي دهد كه در بين اين مشتقات بيش ترين اثر سايتوتوكسيك در هر دو رده سلولي مربوط به تركيب شماره 9 مي باشد. IC50 (مربوط به رده سلولي HepG2برابر با 1.194 و IC50 مربوط به رده سلولي HeLa برابر با 0.025 است). استنتاج: اين مشتقات بر سلول هاي سرطاني كبدي موثرتر واقع شدند و نشان داده شد بعضي از مشتقات دي برمو ايزاتين بر روي سلول هاي سرطاني سميت بالايي دارند، كه در ساخت داروهاي شيمي درماني مي توانند مورد توجه قرار بگيرند

Background and purpose: Tumors are one of the most important threats to human life and improving the drugs used in their treatment is always necessary. Isatin is found in many plants and also synthesized through different methods. Many studies have been done on Isatin ring, including the construction of Dibromoisatin derivatives that exhibit anti-cancer effects. The aim of this study was to determine the cytotoxic effects of Dibromoisatin derivatives on cervical and liver cancer cells. Materials and methods: In this study, 10 Dibromoisatin derivative made at concentrations of 1, 50, 100, 200, and 400 μg/mL were tested against cervical (HeLa) and liver cancer cell lines (HepG2). The cell viability was assessed by MTT assay and the IC50 value was calculated in PRISM software. Results: Comparing the cytotoxic effects of Dibromoisatin derivatives showed that the highest cytotoxic effects in both cell lines was detected in composition No. 9 with IC50 value of HepG2= 1.194 and IC50 value of HeLa= 0.025. Conclusion: These derivatives were more effective against liver cancer cells and some Dibromoisatin derivatives were found to have high toxicity against cancer cells, therefore, they could be of great benefit in improving the drugs used in chemotherapy.